علت درد شانه (استئوآرتریت)

آرتریت آکرومیوکلاویکولار چیست و چه علائمی دارد؟

آرتریت مفصل آکرومیوکلاویکولار، به دلیل تخریب زودهنگام غضروف و دیسک داخل مفصلی ایجاد می‌شود. آسیب به مفصل آکرومیوکلاویکولار می‌تواند همزمان با آسیب به تاندون فوق نخاعی و استئوفیت‌ها از مفصل آرتروز باشد که ممکن است در تشدید گرفتگی مفصل ساب آکرومیال و ایجاد درد بیشتر شانه نقش داشته باشد. استئوآرتریت، شایع‌ترین علت درد شانه ناشی از مفصل  آکرومیوکلاویکولار در بیماران بالای ۵۰ سال است. یک مطالعه نشان داد که ۵۴ تا ۵۷ درصد از بیماران مسن دارای آرتریت دژنراتیو مفصل آکرومیوکلاویکولار هستند.

ارزیابی ام‌آر‌آی در بین افراد بدون علامت نشان داد که شیوع استئوآرتریت مفصل آکرومیوکلاویکولار بین ۴۸ تا ۸۲ درصد است. درد و اختلال در عملکرد مفصل آکرومیوکلاویکولار ممکن است منجر به ناتوانی در انجام کارهای دستی و ورزش و دشواری در انجام فعالیت شود. محدودیت‌های عملکردی در اثر درد آکرومیوکلاویکولار، شامل دشواری در فعالیت‌های تمرین مقاومتی است که مفصل گلنوهومرال را در یک موقعیت کشیده قرار می‌دهد که این مشکل در وزنه‌برداران نیز رایج است. درمان آسیب شناسی مفصل آکرومیوکلاویکولار، با توجه به اقدامات غیرتهاجمی که اغلب فقط فواید کوتاه مدت دارند، می‌تواند دشوار باشد. این باعث می‌شود تا بیماران به دنبال درمان جراحی باشند.

آناتومی مفصل آکرومیوکلاویکولار

مفصل آکرومیوکلاویکولار، یک مفصل دیارترودیال، بین قسمت جانبی ترقوه و آکرومیون است. ثبات مفصل آکرومیوکلاویکولار توسط کپسول، رباط‌ها و دیسک داخل مفصلی تسهیل می‌شود. رباط‌های کپسولی، مفصل آکرومیوکلاویکولار را احاطه کرده و در قسمت‌های فوقانی، تحتانی، خلفی و قدامی، ثبات ایجاد می‌کنند. رباط‌های مخروطی و ذوزنقه‌ای که مجموعاً رباط کوراکوکلاویکولار را تشکیل می‌دهند، فاصله بین سطح فوقانی کوراکوئید تا توبروزیته مخروطی و برجستگی ذوزنقه‌ای ترقوه را در بر می‌گیرند و از جابجایی عمودی مفصل آکرومیوکلاویکولار جلوگیری می‌کنند.

دیسک داخل مفصلی، از نظر اندازه و شکل متفاوت است و به سرعت دچار انحطاط می‌شود و از نظر عملکردی، نقش خود را از دست خواهد داد. استئوآرتریت اولیه، معمولاً مفصل آکرومیوکلاویکولار را بیشتر از مفصل گلنوهومرال درگیر می‌کند، در حالی که آرتریت مفصل آکرومیوکلاویکولار پس از سانحه، به دلیل بروز بالای آسیب به مفصل، شایع‌تر است. علائم آرتریت در پیچ خوردگی درجه I و II مفصل آکرومیوکلاویکولار به ترتیب در ۸% و ۴۲% بیماران نشان داده شده است.

نارسایی یا عدم وجود دیسک داخل مفصلی، احتمالاً به افزایش سرعت تغییرات دژنراتیو اولیه در مفصل آکرومیوکلاویکولار منجر می‌شود. نشان داده شده است که دیسک داخل مفصلی، پیشرفت طبیعی انحطاط خود را از دهه دوم زندگی آغاز می‌کند. آسیب‌هایی که از طریق سطح کوچک مفصل آکرومیوکلاویکولار منتقل می‌شوند، ممکن است فشارهای زیادی را روی سطح مفصلی ایجاد کند که باعث نارسایی مانند استئوآرتریت می‌شود.

ارتباط آرتریت مفصل آکرومیوکلاویکولار با درد شانه

غضروف، حاوی اعصاب نیست، بنابراین تحلیل رفتن غضروف در مفصل آکرومیوکلاویکولار لزوما باعث درد نمی‌شود. در واقع، بسیاری از افراد، آرتریت آکرومیوکلاویکولار دارند و هیچ علامتی ندارند. تحقیقات نشان می‌دهد که افرادی که علائم آرتریت آکرومیوکلاویکولار را تجربه می‌کنند، بیشتر در معرض ابتلا به موارد زیر هستند:

ضایعات استخوانی

ممکن است تورم غیر‌طبیعی ایجاد کند. به نظر می‌رسد این ضایعات با درد همراه باشد.

دررفتگی جزئی شانه

یک دررفتگی جزئی، لزوماً برای بیمار یا حتی پزشک، بدون عکسبرداری با اشعه ایکس یا سایر تصویربرداری های پزشکی مشخص نخواهد بود. آرتریت مفصل آکرومیوکلاویکولار نیز می‌تواند پس از دررفتگی کامل رخ دهد.

علاوه بر این، رشد غیرطبیعی استخوانی به نام استئوفیت یا خار استخوانی ممکن است روی آکرومیون و ترقوه ایجاد شود. این خارهای استخوانی، می‌توانند تاندون‌های شانه و عضلات روتاتور کاف را در حالت فشردگی قرار دهند و تحریک کنند. به این وضعیت، سندرم گرفتگی شانه گفته می‌شود و در نتیجه باعث زیاد شدن درد شانه می‌شود. درد ناشی از استئوآرتریت مفصل آکرومیوکلاویکولار، کمتر از درد ناشی از استئوآرتریت مفاصل تحمل‌کننده وزن بدن مانند زانو و لگن است. به کسانی که آرتریت مفصل آکرومیوکلاویکولار دردناک دارند، توصیه می‌شود که به دنبال درمان باشند. ناراحتی مزمن یا درد جزئی در شانه را نباید نادیده گرفت.

آشنایی با علائم آرتریت آکرومیوکلاویکولار

علائم و نشانه‌های آرتریت مفصل آکرومیوکلاویکولار، به تدریج پیشرفت می‌کنند. ممکن است به نظر برسد که درد بهتر می‌شود یا بدتر شده است. بسیاری از افراد در ابتدا، درد یا سفتی شانه را به عدم ورزش یا افزایش سن نسبت می‌دهند. تشخیص زودهنگام علائم و اصلاح فعالیت و درمان مناسب گاهی‌اوقات می‌تواند پیشرفت علائم استئوآرتریت مفصل آکرومیوکلاویکولار را کند کند یا از بین ببرد. با انجام این کار، افراد می‌توانند از سایر مشکلات مفصل شانه که می‌تواند ناشی از آرتریت مفصل آکرومیوکلاویکولار باشد، مانند تاندونیت و سندرم گرفتگی شانه، محافظت کنند. در ادامه به برخی از این علائم اشاره می‌کنیم تا به شما در تشخیص آرتریت آکرومیوکلاویکولار کمک کند. علائم آرتریت مفصل آکرومیوکلاویکولار عبارت است از:

درد در اثر انجام حرکات خاص

افراد مبتلا به آرتریت مفصل آکرومیوکلاویکولار، در حرکت متقاطع بازو مشکل دارند – بازو را صاف نگه می‌دارند و سپس آن را در یک صفحه افقی در سراسر بدن و به سمت شانه دیگر حرکت می‌دهند. به خصوص بستن کمربند ایمنی خودرو برای این افراد، چالش‌برانگیز است. همچنین ممکن است فرد هنگام انجام یک سری تمرینات ورزشی که همراه با حرکت دست‌ها به بالا یا رسیدن به پشت است، درد داشته باشد.

مفاصل حساس و دردناک

نقطه‌ای که کتف و ترقوه به هم می‌رسند، در جلو و بالای شانه قرار دارد، ممکن است حساس و دردناک باشد. همچنین حساسیت و درد جدا شده در پشت شانه ممکن است نشانه‌ای از آرتریت در مفصل گلنوهومرال باشد که معمولاً به عنوان مفصل گوی و کاسه شانه شناخته می‌شود.

سرایت درد به دیگر مفاصل

ممکن است درد آرتریت که از مفصل آکرومیوکلاویکولار منشأ می‌گیرد، به بقیه شانه، گردن یا بازو سرایت کند. دردی که به گردن سرایت می‌کند، ممکن است منجر به سردرد شود.

بی تحرکی آن را بدتر می کند

مفصل آکرومیوکلاویکولار ممکن است پس از دوره‌های طولانی عدم تحرک، سفت شود

و پس از دوره‌های کوتاه فعالیت، بهتر شود.

بی خوابی یا کم خوابی

دراز کشیدن روی شانه آسیب‌دیده می‌تواند دردناک باشد. بسیاری از مردم زمانی که درد شانه در

خواب آن‌ها مشکل ایجاد می‌کند، تصمیم می‌گیرند به پزشک مراجعه کنند.

تورم

هنگامی که آرتریت باعث اصطکاک بین استخوان‌ها می‌شود، بافت نرم اطراف می‌تواند تحریک شده

و متورم شود. تورم در بالا و جلوی شانه گاهی‌اوقات در افراد مبتلا به آرتریت مفصل آکرومیوکلاویکولار دیده می‌شود.

کرپیتوس

شانه ممکن است هنگامی که استرس بر روی آن وارد می‌شود، احساس صدای کلیک، ترک‌خوردگی، کوبیدن

یا خراشیدن ایجاد کند. اصطلاح پزشکی برای این گونه علامت‌ها، کرپیتوس نامیده می‌شود.

در بیشتر موارد، اما نه همه موارد، علائم آرتروز مفصل آکرومیوکلاویکولار آمده و رفته و طی ماه‌ها یا

سال‌ها بدتر و شایع‌تر می‌شود. درد استئوآرتریت آکرومیوکلاویکولار ممکن است پس از فعالیت های

شدید مانند تنیس یا وزنه برداری تشدید شود.

علل ایجاد استئوآرتریت آکرومیوکلاویکولار

تحقیقات نشان می‌دهد که بسیاری از افراد با افزایش سن، دچار استئوآرتریت آکرومیوکلاویکولار

می‌شوند. اکثر افرادی که به آرتریت مفصل آکرومیوکلاویکولار مبتلا می‌شوند، یک یا چند عامل خطر دارند:

تروما مفصلی

یک آسیب جدی یا جراحی، می‌تواند باعث آسیب به مفصل آکرومیوکلاویکولار (AC) شود و در نهایت منجر به ایجاد استئوآرتریت آکرومیوکلاویکولار شود، اگرچه علائم ممکن است ماه‌ها یا حتی سال‌ها بعد ظاهر نشوند. به عنوان مثال، اگر قبلا دچار در دررفتگی شانه شده باشید که در آن، رباط‌هایی که استخوان‌های مفصل آکرومیوکلاویکولار را در کنار هم نگه می‌دارند، رگ به رگ شده یا پاره شده بودند، احتمال ابتلا به استئوآرتریت آکرومیوکلاویکولار را افزایش می‌دهد.

استرس مفاصل و آسیب مزمن

افرادی که زمان زیادی را صرف بلند کردن اجسام از بالای سر خود می‌کنند، می‌توانند ترومای کوچک را در مفاصل شانه خود تجربه کنند و احتمال ابتلا به استئوآرتریت آکرومیوکلاویکولار در این افراد بیشتر است. افرادی که سال‌ها وزنه‌برداری یا شرکت در ورزش‌های پرتحرک مانند هاکی را گذرانده‌اند نیز، می‌توانند به ویژه، مستعد ابتلا به استئوآرتریت آکرومیوکلاویکولار باشند.

نقص یا بیماری مادرزادی

ترازبندی ضعیف استخوان‌ها، می‌تواند خطر جدا شدن شانه را افزایش دهد و در نتیجه احتمال ابتلا به استئوآرتریت شانه را افزایش می‌دهد. سایر شرایط مادرزادی، اختلالات متابولیک و بیماری نقرس یا آرتریت سپتیک نیز می‌توانند خطر ابتلا به آرتریت آکرومیوکلاویکولار را افزایش دهند.

افزایش سن

غضروف با افزایش سن ضعیف می‌شود، به همین دلیل است که آرتروز در همه مفاصل در افراد مسن شایع‌تر

است. تحقیقات نشان می‌دهد که بسیاری از افراد میانسال و مسن‌تر به آرتروز مفصل اکرومیوکلاویکولار مبتلا هستند،

اگرچه بسیاری از آنها علائم دردناکی ندارند.

سابقه خانوادگی

مشابه قد و رنگ مو، خطر ابتلا به آرتروز دردناک تحت تأثیر ژنتیک است. اما دقیقاً مشخص نیست

که ژنتیک چقدر بر ایجاد آرتریت مفصل اکرومیوکلاویکولار تأثیر می‌گذارد.

عوامل خطر ذکر شده در بالا، احتمال ابتلای فرد به آرتریت مفصل آکرومیوکلاویکولار را بیشتر می‌کند،

اما نمی‌توان گفت که تنها با داشتن این علائم می‌توان پی به بیماری برد. برخی از افراد، بدون هیچ

یک از عوامل خطر فوق ممکن است به آرتریت مفصل آکرومیوکلاویکولار مبتلا شوند و افرادی که

تمام خصوصیات فوق را دارند، ممکن است هرگز به آن مبتلا نشوند. شروع ناگهانی درد به احتمال

زیاد ناشی از ضربه یا بیماری دیگر است نه آرتروز. به همین ترتیب، اگر مفصل آکرومیوکلاویکولار احساس

گرما کند یا پوست اطراف مفصل قرمز شود، احتمالاً آرتروز عامل درد نیست. عفونت یا آرتریت روماتوئید

ممکن است علت باشد.

استئوآرتریت آکرومیوکلاویکولار چگونه درمان می شود؟

بسیاری از درمان‌های غیرجراحی، مانند استراحت و دارو، می‌توانند درد مرتبط با استئوآرتریت آکرومیوکلاویکولار

را کنترل کنند. زمانی که درمان‌های غیرجراحی نتوانند درد مداوم و متوسط ​​تا شدید را تسکین دهند، جراحی شانه

ممکن است یک گزینه باشد.

درمان های غیر جراحی برای استئوآرتریت آکرومیوکلاویکولار

اکثر افرادی که آرتریت مفصل آکرومیوکلاویکولار دارند، هرگز نیازی به جراحی نخواهند داشت. درمان‌های غیر جراحی توصیه شده عبارت است از:

اصلاح فعالیت

برخی فعالیت‌ها و ورزش مفصل آکرومیوکلاویکولار را تشدید می‌کند. وزنه‌برداری و سایر ورزش‌هایی که نیاز به حرکت متقاطع بازو دارند، در صورت ایجاد درد باید از آنها خودداری شود. ممکن است لازم باشد از سایر فعالیت‌های روزانه اجتناب شود و با فعالیت‌های سبک‌تر جایگزین شوند.

کمپرس گرم یا سرد

افراد می‌توانند با استفاده از گرمای مرطوب، مانند پد گرم‌کننده، برای چند دقیقه قبل از فعالیت، یک مفصل سفت آکرومیوکلاویکولار را شل کنند. قرار دادن کمپرس یخ بر روی مفصل شانه به مدت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه پس از فعالیت، می‌تواند تورم را کاهش داده و درد آن را تسکین دهد. این درمان‌ها تسکین موقت علائم را فراهم می‌کنند و علل زمینه‌ای استئوآرتریت مفصل آکرومیوکلاویکولار را درمان نمی‌کنند.

فیزیوتراپی

بر خلاف درمان استئوآرتریت لگن و آرتروز زانو که بر فیزیوتراپی تاکید دارد، متخصصان، فیزیوتراپی را برای افرادی که به آرتریت آکرومیوکلاویکولار شدید مبتلا هستند، می‎تواند تاثیر کمتری برای تسکین درد آن‌ها داشته باشد. با این حال، بسته به بیمار، شرایط همزمان و برنامه فیزیوتراپی خاص، تمریناتی که بر کشش و تقویت عضلات و حفظ دامنه حرکتی شانه تمرکز دارند ممکن است مفید باشند.

درمان دارویی برای استئوآرتریت آکرومیوکلاویکولار

داروهای ذکر شده در زیر می‌توانند برای کاهش علائم و کند کردن پیشرفت استئوآرتریت آکرومیوکلاویکولار استفاده شوند:

• مسکن‌های خوراکی. مسکن‌ها مانند استامینوفن (ماده موثر در تایلنول) عوارض جانبی نسبتا کمی دارند و درد را تسکین می‌دهند.
• داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی خوراکی. داروهای ضد‌التهابی مانند آسپرین، ایبوپروفن یا ناپروکسن، ممکن است درد، تورم و التهاب ناشی از استئوآرتریت مفصل آکرومیوکلاویکولار را کاهش دهند.
• داروهای موضعی. داروهای موضعی به شکل کرم، اسپری، ژل و چسب هستند و مستقیماً روی پوست روی مفصل دردناک اعمال می‌شوند. انواع مختلفی از داروهای موضعی وجود دارد. به عنوان مثال، داروهای ضد‌درد موضعی، مغز را از درد مفاصل منحرف می‌کنند و لیدوکائین موضعی، یک عامل بی‌حس‌ کننده است که سیگنال‌های درد به مغز را قطع می‌کند.

داروهای موضعی ممکن است انتخاب خوبی برای افراد مبتلا به استئوآرتریت آکرومیوکلاویکولار باشد که می‌خواهند عوارض جانبی گوارشی را که گاهی‌اوقات داروهای خوراکی ایجاد می‌کنند، به حداقل برسانند. پزشک و بیمار باید دارو را بر اساس سبک زندگی، شدت درد و سابقه پزشکی بیمار مورد بحث قرار دهند. عوارض جانبی بالقوه و تداخل با سایر داروها، ویتامین‌ها و مکمل ها همیشه باید در نظر گرفته شود.

تزریق درمانی در افراد مبتلا به آرتریت آکرومیوکلاویکولار

تزریق استروئید، رایج‌ترین تزریقی است که برای درمان درد متوسط تا شدید ناشی از استئوآرتریت آکرومیوکلاویکولار

استفاده می‌شود. هدف از تزریق استروئید، کاهش تورم و در نتیجه کاهش سفتی و درد شانه است. میزان تسکین

درد ناشی از تزریق، متغیر و موقتی است. یک مطالعه نشان داد که بیماران مبتلا به آرتریت آکرومیوکلاویکولار که تزریق

استروئید داشتند، از دو ساعت تا سه ماه تسکین درد داشتند. تزریق استروئید همچنین می‌تواند به پزشک در تأیید

تشخیص کمک کند. هنگامی که تزریق به مفصل آکرومیوکلاویکولار باعث تسکین درد می‌شود، تایید می‌کند که این مفصل،

علت درد است. با این حال، این تزریق‌ها ممکن است تاندون‌های مجاور را ضعیف کنند، بنابراین باید به ندرت و تنها پس از تجربه

ناموفق درمان‌های کم‌تهاجمی‌تر استفاده شوند.

هدف فیزیوتراپی ایرانیان کاهش درد و کمک به عملکرد، حرکت و زندگی بهتر است.

کلینیک فوق تخصصی سلامتی، درمانی و فیزیوتراپی ایرانیان ،  بهترین فیزیوتراپی در اصفهان

به طور کلی، مجموعه سلامت ایرانیان شامل کلینیکها و بخش های درمانی :

کلینیک فیزیوتراپی ایرانیان    باشگاه بدنسازی ایرانیان    کلینیک لاغری و زیبایی ایرانیان    استخر آب درمانی ایرانیان    فروشگاه اینترنتی محصولات طبی و پزشکی  

فیزیوتراپی ایرانیان ، طی سال ها فعالیت همیشه در تلاش است تا خدمات زیر را ارائه نماید.

الکتروتراپی ، تکارتراپی ، مگنت تراپی ، فیزیوتراپی ورزشی ، لیزرتراپی ( لیزر پرتوان ) ، اولتراسوند US ،  فیزیوتراپی کمر ، فیزیوتراپی زانو ، فیزیوتراپی دست ، فیزیوتراپی گردن ، فیزیوتراپی سکته مغزی ، فیزیوتراپی پارکینسون ، فیزیوتراپی پا ، فیزیوتراپی درد پاشنه پا ، فیزیوتراپی خارپاشنه ،  فیزیوتراپی ACL ، فیزیوتراپی کف لگن ، فیزیوتراپی بارداری ، فیزیوتراپی کودکان ، ماساژ درمانی ، باشگاه ورزشی ، آب درمانی و …

شماره تماس : ۰۳۱۹۱۶۲۰۰۰۲