کشیدگی گردن علت و درمان آن

کشیدگی گردن

کشیدگی گردن زمانی رخ می‌دهد که یک یا چند فیبر در عضله یا تاندون گردن بیش از حد کشیده شده و پاره شود. این آسیب که عضله کشیده شده نیز نامیده می‌شود، بسته به اندازه و محل پارگی می‌تواند شدت آن متفاوت باشد. در حالی که فشار گردن معمولاً طی چند روز یا چند هفته، خودبه‌خود بهبود می‌یابد، درد ممکن است از خفیف و دردناک تا شدید و ناتوان‌کننده، متغیر باشد. گاهی اوقات اصطلاحات کشیدگی گردن و پیچ‌خوردگی گردن به جای یکدیگر استفاده می‌شوند. در حالی که رگ به رگ شدن آسیب به یک رباط (نه یک عضله یا تاندون) است، علائم درد و سفتی که هم در کشیدگی و هم در رگ به رگ شدن احساس می‌شود، معمولاً مشابه هستند و قبل از تشخیص رسمی، خودبه‌خود برطرف می‌شوند.

از آنجایی که ممکن است فرد بهروش‌های مختلف آسیب ببیند، یک تاریخچه پزشکی و کاری دقیق (از جمله تجزیه و تحلیل فعالیت‌های کاری)، اغلب برای ارزیابی کامل آسیب گردن موردنیاز است. همچنین به پیش‌بینی مدت‌زمان بهبودی و پیش‌آگهی پس از آسیب کمک می‌کند. معاینه فیزیکی کامل، به ویژه در مواردی که علائم آسیب عصبی رخ می‌دهد و مراجعه به پزشک برای تمام کشیدگی‌های گردن با آسیب جدی یا علائم یا مشکلات شدید، مداوم یا غیرقابل توضیح، ضروری است. خود مراقبتی حمایتی اغلب با آسیب‌های جزئی رایج‌تر برای بهبودی کامل فرد کافی است.

عملکرد و کشیدگی عضلات گردن

بیش از ۲۰ ماهیچه در گردن به هم متصل هستند. این ماهیچه‌ها با هم کار می‌کنند تا به حمایت از وضعیت عمودی سر کمک کنند و حرکات سر، گردن، فک، قسمت بالایی پشت و شانه‌ها را تسهیل کنند. یک ماهیچه سالم از فیبرهای عضلانی متعددی تشکیل ‌شده است. درون هر یک از این رشته‌ها، دسته‌هایی از میوفیبریل‌ها وجود دارند که حاوی پروتئین‌های انقباضی هستند که انقباضات واقعی را برای حرکات عضلانی انجام می‌دهند. هنگامی که عضله بیش از حد فشار می‌آورد یا بیش از حد کشیده می‌شود، پارگی‌های کوچک می‌تواند در عضله، تاندون یا بافت همبند بین عضله و تاندون ایجاد شود که معمولاً ضعیف‌ترین قسمت است.

کشیدگی‌های گسترده‌تر گردن شامل التهاب بیشتر می‌شود که منجر به تورم، درد و دوره نقاهت طولانی‌تر می‌شود. قدرت عضله تحت‌فشار در هنگام بهبودی آسیب تا حد زیادی به تعداد تارهای عضلانی پاره شده بستگی دارد. دو عضله بلند گردن که در معرض خطر افزایش فشار قرار دارند عبارت‌اند از:

• بالابر شانه(Levator scapulae): این عضله به سمت پایین گردن، از بالای ستون فقرات گردنی تا کتف (تیغه شانه) حرکت می‌کند. بالابر شانه، نقش کلیدی در خم شدن و چرخش گردن به پهلو دارد و در صورت کشیدگی عضله می‌توان از این حرکات جلوگیری کرد.

• عضله ذوزنقه‌ای(Trapezius): این عضله بادبادکی شکل (ذوزنقه‌ای)، از قاعده جمجمه کشیده می‌شود و بیش از نیمی از پشت و همچنین به سمت شانه‌ها می‌رود. عضله ذوزنقه فوقانی به تسهیل بسیاری از حرکات، از جمله کج شدن سر و کشش گردن (نگاه کردن به بالا) کمک می‌کند.

سایر عضلات گردن نیز ممکن است دچار کشیدگی شوند و ممکن است بیش از یک عضله گردن به طور هم‌زمان دردناک شود.

علائم و نشانه‌های کشیدگی گردن چیست؟

علامت اصلی کشیدگی گردن، درد است و اغلب با کاهش دامنه حرکتی همراه است. اگرچه فرد معمولاً پس از آسیب درد دارد، اما غیرمعمول نیست که در ابتدا احساس ناراحتی نداشته باشد، زیرا تغییرات التهابی ممکن است به آرامی رخ دهد. وجود درد فوری در زمان آسیب باید به عنوان یک پرچم قرمز عمل کند که صدمات ممکن است شدیدتر از آنچه تصور می‌شد، باشد. یکی دیگر از علائم رایج کشیدگی گردن، این است که بیمار در طول روز آسیب احساس خوبی دارد، اما صبح روز بعد با درد و کاهش دامنه حرکتی از خواب بیدار می‌شود.

علائم دیگر عبارت‌اند از ناتوانی در انجام کارهای روزانه یا فعالیت‌هایی که قبلاً می‌توانستید انجام دهید. مراقب علائمی باشید که نشان‌دهنده تحریک عصبی یا فشار دادن عصب است، مانند ضعف، بی‌حسی، گزگز، ناهماهنگی و سرگیجه. فشار گردن معمولاً باعث تورم غدد لنفاوی نمی‌شود. همچنین سفتی گردن معمولاً رخ می‌دهد و در صورت تشدید آن، ممکن است به قسمت پایین کمر نیز منعکس شود. دشواری در جویدن، بلع و تنفس به ندرت رخ می‌دهد. هر کسی که این علائم را دارد باید با پزشک تماس بگیرد.

علل و عوامل خطر کشیدگی گردن چیست؟

کشیدگی گردن در اثر آسیب به گردن ایجاد می‌شود. چنین صدماتی اغلب در اثر ضربه غیرمستقیم زمانی که سر به سمت عقب (هیپراکستنشن) یا جلو (هیپر فلکشن) پرتاب می‌شود، ایجاد می‌شود. صدمات ناشی از چرخش و فشرده‌سازی (زمانی که نیروی ضربه به بالای سر وارد می‌شود) نیز می‌تواند منجر به کشیدگی گردن و آسیب بافت نرم شود. تصادفات اتومبیل، مسئول بسیاری از آسیب‌های شدید گردن به دلیل هایپراکستنشن یا هایپرفلکسیون هستند. ضربه‌های جانبی معمولاً منجر به خم شدن سر به طرف دیگر می‌شود و ضربه عقب باعث می‌شود سر به عقب پرتاب شود. هر یک یا همه این حرکات معمولاً منجر به آسیب شدید گردن می‌شود.

افرادی که در مشاغلی که نیاز به اکستنشن مکرر یا طولانی گردن دارند (میکروتروما)، ممکن است دچار آسیب کشیدگی گردن شوند. فردی را تصور کنید که پشت صفحه کلید کامپیوتر نشسته است، برای مثال، در حال تماشای صفحه کامپیوتر خود است که به درستی برای وضعیت بدن فرد تنظیم نشده است. همچنین، ممکن است فرد سعی کند مانیتور را از طریق لنزهای دو کانونی تنظیم نشده ببیند و برای مشاهده صفحه باید چانه را به سمت بالا خم کند. به نظر می‌رسد برخی افراد، مستعد آسیب‌های ناشی از کشیدگی گردن هستند که صرفاً در نتیجه وضعیت غیرعادی هنگام بیداری یا خوابیدن در وضعیتی نامناسب است.

کشیدگی گردن چگونه تشخیص داده می‌شود؟

در اکثر موارد، کشیدگی گردن هرگز به طور رسمی تشخیص داده نمی‌شوند، زیرا درد معمولاً در عرض چند روز از بین می‌رود. با این حال، اگر درد گردن پس از ضربه شدید رخ دهد یا چندین روز پس از آسیب ادامه یابد یا بدتر شود، مراجعه به پزشک برای تشخیص آن مهم است. قبل از انجام تست‌های پیشرفته‌تر، جمع‌آوری تاریخچه پزشکی و انجام معاینه فیزیکی توسط پزشک صورت می‌گیرد.

• تاریخچه پزشکی شامل هر گونه شرایط پزشکی شناخته شده و سابقه خانوادگی، همچنین نحوه و زمان شروع علائم فعلی و هر گونه علائم همراه است. همچنین ممکن است اطلاعاتی در مورد عادات سبک زندگی فعلی، مانند کار، سرگرمی‌ها، سطح استرس، ورزش، تغذیه و خواب جمع‌آوری شود.
• معاینه فیزیکی شامل مشاهده و لمس (احساس) گردن برای هر گونه ناهنجاری، مانند حساسیت یا اسپاسم عضلانی است. دامنه حرکت نیز با حرکت دادن سر به سمت بالا، پایین و چرخش پهلو به پهلو آزمایش می‌شود. اگر فشردگی ریشه عصبی در ستون فقرات گردنی مشکوک به ایجاد درد، سوزن سوزن شدن و سایر علائم باشد که به بازو تابیده می‌شود، آزمایش اسپرلینگ ممکن است با فشار دادن ملایم سر به پایین انجام شود تا ببیند آیا علائم می‌توانند بازتولید شوند یا خیر.

اگر سابقه پزشکی و/یا معاینه فیزیکی نشان می‌دهد که چیزی جدی‌تر از کشیدگی عضلانی باعث هر یک از علائم می‌شود، ممکن است به آزمایش‌های تشخیصی پیشرفته‌تری نیاز باشد.

چه آزمایش‌هایی برای تشخیص انواع کشیدگی گردن انجام می‌شود؟

انواع مختلفی از مطالعات تصویربرداری در دسترس هستند. در حالی که به ندرت برای بررسی کشیدگی‌های گردن به تنهایی استفاده می‌شود، برخی از تکنیک‌های تصویربرداری رایج برای بررسی احتمال مشکلات دیگر در ستون فقرات گردنی عبارت‌اند از:

رادیوگرافی فیلم ساده (اشعه ایکس)

اشعه ایکس ساده هنوز هم ابزار اصلی برای جستجوی تروما به استخوان‌های درگیر در ستون فقرات گردنی است. آن‌ها مزایای کم‌هزینه، در دسترس بودن گسترده و وضوح آناتومیک خوب را دارند. اشعه ایکس تصویر خوبی از ساختارهای بافت نرم (عضلات و رباط‌ها) به دست نمی‌دهد. تکنسین معمولاً چندین نما را به دست می‌آورد. خواندن واقعی رادیوگرافی ستون فقرات گردن به خودی خود یک علم است و ممکن است توسط هر پزشک حاذقی با پشتیبان رادیولوژیست انجام شود.

سی‌تی‌اسکن

این روش بدون درد و غیرتهاجمی، تصاویر مقطعی از بافت‌ها را تولید می‌کند. سی‌تی‌اسکن، وضوح کنتراست بافتی بسیار بهتری را در مقایسه با اشعه ایکس ساده ارائه می‌دهد و برای نمایش ساختار استخوانی عالی است، اگرچه بافت‌های نرم کمتر دیده می‌شوند. برای ارزیابی شکستگی‌ها و دررفتگی‌های پیچیده، بیرون‌زدگی دیسک، بیماری مفاصل مهره‌ها و تنگی نخاع (تعریف فضای حاوی نخاع) مفید است.

میلوگرافی (تصویربرداری نخاع)

در این روش، یک رنگ کنتراست محلول در آب از طریق سوراخ کمری به فضای اپیدورال تزریق می‌شود و اجازه می‌دهد تا به سطوح مختلف نخاع جریان یابد. سپس اشعه ایکس ساده، یا معمولاً سی‌تی‌اسکن، برای تجسم غیرمستقیم ساختارهای مشخص‌شده توسط رنگ انجام می‌شود. این تکنیک در تشخیص بیماری دیسک، فتق دیسک، گیر افتادن عصب، تنگی نخاع و تومورهای نخاع بسیار حساس است. عوارض جانبی این روش شامل سردرد، سرگیجه، حالت تهوع، استفراغ و تشنج است.

ام آر آی

MRI یکی دیگر از روش‌های تصویربرداری غیرتهاجمی و بدون درد است که برای به دست آوردن تصاویری از استخوان و بافت نرم استفاده می‌شود. از میدان‌های مغناطیسی استفاده می‌کند و بر اساس تشخیص اثر یک میدان مغناطیسی قوی بر روی اتم‌های هیدروژن موجود در آب است. تصاویر به اصطلاح T1 جزئیات آناتومیک بسیار خوبی را نشان می‌دهند، در حالی که تصاویر T2 هرگونه مشکل بافت نرم را نشان می‌دهند که محتوای آب بافت را تغییر می‌دهد. هر دو کنتراست، بافتی بسیار خوبی دارند و هیچ عارضه جانبی شناخته شده‌ای ندارند، اگرچه کلاستروفوبیا در برخی افراد یک مشکل است.

ام آر آی را نمی‌توان برای افرادی که دارای اجسام خارجی کاشته شده یا فلزی دیگر هستند که به طور محکم روی استخوان ثابت نشده‌اند استفاده کرد، اما گزارش شده است که با مفاصل مصنوعی و دستگاه‌های ثابت داخلی بی‌خطر است. اغلب برای ارزیابی بیماری دیسک به میلوگرافی ترجیح داده می‌شود، زیرا غیرتهاجمی است.

دیسکوگرافی

این شامل تزریق رنگ رادیوپاک به مرکز دیسک بین مهره‌ای (نوکلئوس پالپوزوس)، با استفاده از راهنمایی رادیوگرافی است و ممکن است برای تعیین اختلالات دیسک استفاده شود. این به ‌طور معمول انجام نمی‌شود، اما گاهی اوقات در مواردی استفاده می‌شود که تشخیص علت دقیق علائم بیمار برای دیدن اینکه آیا تزریق علائم ایجاد می‌کند یا خیر، مورد استفاده قرار می‌گیرد.

اسکن رادیونوکلئید

این تکنیک از یک ایزوتوپ رادیواکتیو با عمر بسیار کوتاه (تکنسیوم ۹۹ متر) استفاده می‌کند و با متابولیسم فعال بافت استخوان در طول چرخش استخوان جذب می‌شود. مقدار جذب متناسب با میزان متابولیسم است. «نقاط داغ» موضعی ممکن است از طریق استفاده از یک دوربین خاص که می‌تواند پرتوهای گامای ساطع شده توسط ایزوتوپ رادیویی را تشخیص دهد، قابل مشاهده است. این تکنیک برای تشخیص شکستگی یا سایر مشکلات استخوانی بسیار حساس است.

درمان کشیدگی گردن چیست؟

پس از ارزیابی وضعیت فرد توسط پزشک، برنامه‌ای با همکاری بیمار و خانواده وی برای درمان آسیب‌ها تدوین می‌شود. مدت زمانی که ممکن است برای بهبودی درگیر باشد در نظر گرفته خواهد شد. اکثریت قریب به اتفاق، کشیدگی‌های گردن خود را تنها با خودمراقبتی حمایتی مناسب بهبود می‌بخشند. بسیاری از افراد به مداخله پزشکی خاصی نیاز ندارند. استراحت کنید و برای تسکین علائم از گرمای موضعی استفاده کنید و به تدریج فعالیت بدنی و کار معمول روزانه خود را از سر بگیرید. اگر درد بیش از دو تا سه هفته طول بکشد، باید برای ارزیابی بیشتر موردتوجه قرار گیرد.

درمان دست‌کاری استئوپاتیک (که توسط یک پزشک آموزش‌دیده در طب دست‌کاری انجام می‌شود)، مراقبت‌های کایروپراکتیک، طب سوزنی، یا ارزیابی توسط فیزیوتراپیست همگی باید در نظر گرفته شوند. چندین طرح درمانی برای فرد مبتلا به درد مداوم، تحت نظر پزشک و فیزیوتراپ در دسترس است. در صورت لزوم برای ارجاع با پزشک خود تماس بگیرید.

کدام درمان خانگی، درد گردن را تسکین می‌دهد؟

اگر درد شدید نباشد و هیچ بی‌حسی، ضعف یا سایر علائم نارسایی عصبی جدید نداشته باشد، کشیدگی خفیف گردن را می‌توان با خیال راحت در خانه درمان کرد.

• اگر درد متوسط ​​باشد، استراحت در بستر ممکن است ضروری باشد.
• قرار دادن یک بالش کوچک زیر پشت گردن برای ایجاد موقعیت خنثی مناسب، مفید است.
• گرمای خشک یا مرطوب که روی ناحیه درد اعمال می‌شود، اغلب درد ناشی از اسپاسم عضلانی را تسکین می‌دهد. با این حال، نشان داده نشده است که روند بهبود را تسریع کند.
• کنترل درد با یک داروی ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs)، مانند ایبوپروفن (ادویل یا موترین) یا استامینوفن (تیلنول)، اغلب مفید است. شل کننده‌های عضلانی نیز اغلب استفاده می‌شود. آن‌ها همچنین فقط با نسخه در دسترس هستند.

فرد باید مراقب اکستنشن گردن باشد، زیرا این کار درد را بدتر می‌کند. فعال بمانید و کارهای روزانه خود را مطابق با تحمل انجام دهید، مگر اینکه این کار مستلزم کار فیزیکی سنگین باشد. برای توصیه با پزشک تماس بگیرید.

کلینیک مجهز و تخصصی فیزیوتراپی ایرانیان

انتخاب یک مرکز فیزیوتراپی مجهز و تخصصی برای انجام درمان های فیزیوتراپی می تواند نتایج حاصل از درمان را به طور قابل توجهی تقویت نماید. کلینیک فیزیوتراپی ایرانیان اصفهان با سرپرستی دکتر مهدی صدیقی، فیزیوتراپیست مجرب و شناخته شده، تمامی خدمات مرتبط با فیزیوتراپی برای اختلالات مختلف مانند بی اختیاری ادرار را به بیماران ارائه می دهد. برای اطلاع از نحوه مراجعه به این مرکز می توانید به قسمت تماس با ما در همین وبسایت مراجعه نمایید.