فیزیوتراپی تاندونیت مچ دست

آیا فیزیوتراپی می تواند به درمان تاندونیت مچ دست کمک کند؟

تاندونیت مچ دست یک بیماری است که بیشتر در افرادی رخ می‌دهد که فعالیت‌های مکرر را با استفاده از دست و بازو

انجام می‌دهند. در واقع این بیماری، وضعیتی است که در آن یک یا چند تاندون در مچ دست ملتهب و تحریک می‌شوند،

بنابراین، تاندونیت مچ دست تنها التهاب تاندون‌ های مچ دست است. این التهاب بر تمام زمینه‌ های زندگی شما

تأثیر می‌گذارد، از رانندگی و نوشتن گرفته تا آشپزی و نظافت. شایع‌ترین علت التهاب مچ دست، حرکاتی است که

به مرور زمان بر تاندون فشار وارد می‌کند.

تاندونیت مچ دست معمولا به عنوان یک آسیب کششی مکرر توصیف می‌شود، زیرا اغلب با فعالیت‌های معمول،

روزانه و مداوم ایجاد می‌شود. این‌ها عبارتند از: ورزش کردن، به ویژه گلف، بولینگ، تنیس و غیره است.

استفاده از رایانه (تایپ تکراری)، نوشتن یا کار فیزیکی(استفاده مکرر از ابزارهایی مانند چکش، ماشین‌های دوخت یا اره برقی)

نیز، ریسک ابتلا به تاندونیت مچ دست را افزایش می‌دهد.

برای درمان و یا تسکین درد حاصل از تاندونیت مچ دست، روش‌های مختلفی وجود دارد که فیزیوتراپی یکی از روش‌های

درمانی موثر برای این بیماری است. در ادامه مقاله به بررسی تاثیر فیزیوتراپی بر درمان تاندونیت مچ دست می‌پردازیم.

چرا تاندون‌های مچ دست، مستعد تاندونیت هستند؟

ماهیچه‌ها و تاندون‌های ساعد، دست و مچ به دلیل عوامل مختلفی در معرض آسیب‌های مکرر قرار دارند. عواملی

همچون: شرکت در برخی ورزش‌ها، حرکات مکرر در خانه، فعالیت‌های مربوط به حمل بار، ارگونومی ضعیف محل کار

و یا تصادفات. عوامل دیگری که ممکن است در ایجاد تاندونیت مچ دست نقش داشته باشند،

عبارتند از:

عصب‌ها

تاندون‌های کوچک مچ دست که در حرکات ظریف دخیل هستند، ممکن است در مقایسه با سایر تاندون‌های بزرگتر،

دارای فیبرهای عصبی و نورون‌های عصبی بیشتری باشند. در نتیجه هنگامی که بافت تاندون آسیب می‌بیند،

سیگنال‌های درد بیشتری ارسال می‌کند.

رگ های خونی

به طور کلی، تاندون‌ها، خون کمتری نسبت به ماهیچه‌‌های خود دارند. تاندون‌ها همچنین ممکن است در صورت انقباض

ماهیچه‌ها برای مدت زمان طولانی، مانند رانندگی با موتورسیکلت یا تغذیه نوزاد با شیشه، در خون رسانی اختلال

ایجاد شود.خون‌ رسانی ناکافی به تاندون مچ دست ممکن است باعث درد طولانی مدت تاندون مچ دست شود.

حرارت

تاندون‌هایی که مورد استفاده مکرر قرار می‌گیرند، ممکن است تا ۱۰٪ افزایش دمای داخلی تاندون را تجربه کنند.

این پدیده ممکن است تاندون‌های مچ دست را در معرض آسیب قرار دهد.

علائم تاندونیت مچ دست

تاندونیت مچ دست وضعیتی است که در آن یک یا چند تاندون در مچ دست ملتهب و تحریک می‌‌شوند. چندین تاندون در مچ دست وجود دارد

که ماهیچه‌های ساعد و دست را به استخوان‌های مچ و دست متصل می‌کند. علائم درد مرتبط با این بیماری عبارتند از:

• درد در محل برخورد بازو با دست که می‌تواند تا آرنج نیز منتشر شود.
• درد در قسمت انگشت کوچک دست
• دردی که فقط زمانی که مچ دست تحت فشار است، ایجاد می‌شود که در صورت عدم درمان می‌تواند به درد مداوم تبدیل شود.
• درد هنگام فشار آوردن روی دست، مانند استفاده از بازوها برای بلند کردن خود از روی صندلی برای ایستادن.

علاوه بر علائم مربوط به درد، علائم دیگری نیز وجود دارد که عبارتند از:

• سفتی مچ دست و کاهش توانایی خم شدن و کشیدن مچ دست.
• التهاب یا تورم در ناحیه مچ دست.
• حساسیت به لمس در ماهیچه‌های مچ دست و یا ساعد.
• تورم خفیف که گاهی اوقات با گرما یا قرمزی همراه است.
• کاهش دامنه حرکت در مفصل مچ دست
• ضعف عضلانی به ویژه هنگام انجام حرکات معمول

افراد مسن اغلب به دلیل از بین رفتن قابلیت ارتجاعی در تاندون‌های مچ دستشان، بیشتر در معرض ابتلا به التهاب

تاندون مچ دست هستند. درمانگران فیزیوتراپی به افراد مبتلا به التهاب مچ دست کمک می‌کنند تا درد آنها

کاهش یابد. این کار باعث می‌شود تا انعطاف پذیری و قدرت مچ دست افزایش یافته و به فعالیت‌ها و ورزش‌های

قبلی خود بازگردند. در صورت مشاهده هر یک از این علائم، از یک متخصص مانند یک فیزیوتراپ واجد شرایط

کمک بگیرید.

تشخیص تاندونیت مچ دست

تشخیص تاندونیت مچ دست با جستجوی علائم مشخصه این بیماری انجام می‌شود. علاوه بر این، بسته به تاندونی که

ملتهب شده است، پزشک ممکن است آزمایشاتی را انجام دهد. این کار موجب می‌شود تا تاندون‌های دردناک و محل

دقیق التهاب را مشخص کند. برای تشخیص بیماری، معمولاً مطالعات خاصی لازم نیست، اما اشعه ایکس می‌تواند

برای ارزیابی سایر علل احتمالی درد مچ دست مفید باشد.اشعه ایکس می‌تواند به ویژه برای ارزیابی آرتریت یا

شکستگی موثر باشد. در اکثر افراد مبتلا به تاندونیت مچ دست، اشعه ایکس حاصل، طبیعی ظاهر می‌شود.

آزمایش‌های دیگر مانند سونوگرافی و MRI می‌توانند مستقیماً التهاب تاندون را نشان دهند. به دلیل آن‌که این

آزمایشات، تجمع مایع در اطراف تاندون تشدید شده را، نشان می‌دهند. در حالی که این آزمایشات معمولاً

ضروری نیستند، در صورت وجود سردرگمی در مورد علت احتمالی درد، ممکن است برای ارزیابی بیشتر

مشکل، مفید باشند.

چه زمانی باید به دنبال مراقبت پزشکی بود؟

مچ دست افراد دارای تاندون‌های زیادی است. آنها با هم، اجازه حرکت به مچ، دست و انگشتان را می‌دهند.

بنابراین تاندونیت می‌تواند در هر یک از تاندون‌های مچ دست، در نتیجه آسیب یا استفاده بیش از حد ایجاد شود.

برخی علائم تاندونیت مچ دست، ممکن است نشان دهنده بیماری‌های جدی پزشکی باشد.

چند نمونه از این علائم عبارتند از:

• بی حسی و یا سوزن سوزن شدن در انگشتان دست و یا ساعد
• افزایش ناگهانی درد و تورم در مچ دست و یا ساعد
• ناتوانی در حرکت دادن مچ دست
• تورم شدید و مداوم مچ دست

چنین علائمی ممکن است نشان دهنده شکستگی استخوان یا آسیب عصبی در ناحیه دست، مچ و یا ساعد باشد.

گاهی اوقات، تاندونیت مچ دست ممکن است باعث تورم تاندون شود. این مشکل ممکن است عصب مجاور را فشار

داده یا تحریک کند و منجر به شرایطی مانند سندرم تونل‌ کارپال(carpal tunnel (syndrome شود. ارزیابی توسط پزشک

می‌تواند به تشخیص دقیق تاندونیت مچ دست و شروع درمان کمک کند. در اغلب موارد، تاندونیت مچ دست ممکن است

با روش‌های درمانی غیر جراحی مدیریت شود.

فیزیوتراپی چگونه می‌تواند در تشخیص تاندونیت مچ دست کمک کند؟

فیزیوتراپی یک درمان موثر برای تاندونیت مچ دست است، زیرا فیزیوتراپی، یک برنامه درمانی فردی ایجاد می‌کند.

در اولین مشاوره، فیزیوتراپ کل بازوی شما، از جمله: شانه، آرنج، مچ دست و دست را به طور کامل ارزیابی می‌کند.

از شما خواسته می‌شود تا انواع فعالیت‌هایی را که معمولاً در خانه، محل کار و یا به عنوان تفریح ​​انجام می‌دهید،

توضیح دهید. اینکه کدام یک از این فعالیت‌ها است که باعث درد یا سفتی در ناحیه درد می‌شود. همچنین باید بیان

کنید که چه مدت زمانی است که این درد را تجربه کرده‌اید و چگونه بر فعالیت‌های روزانه و عادی شما تأثیر می‌گذارد.

سپس درمانگر شما یک معاینه فیزیکی انجام می‌دهد و نقاط حساس را در اطراف ناحیه آسیب دیده بررسی می‌کند.

محل دقیق درد اغلب می‌تواند به آن‌ها در تعیین علت درد ناشی از مشکلات دیگر کمک کند. دامنه حرکت و قدرت در کل

بازو نیز بررسی می‌شود. درمانگر شما به آرامی نواحی خاصی از مچ دست و ساعد را لمس می‌کند تا مشخص شود

کدام تاندون‌های مچ آسیب دیده‌اند و تورم را بررسی کند. سرانجام، آن‌ها ممکن است آزمایش‌هایی را انجام دهند که

تاندون‌های نگران کننده را برای یافتن منبع دقیق التهاب شناسایی کنند. برنامه درمانی فردی که فیزیوتراپ ایجاد

می‌کند، ممکن است شامل موارد زیر باشد:

تسکین درد و مدیریت درد

یک درمان عمومی با چند مرحله ساده برای کنترل التهاب و امکان بهبود تاندونیت مچ دست شروع می‌شود.

شما باید به مچ دست خود به طور کوتاه مدت استراحت دهید و یا کمپرس یخ را روی ناحیه درد قرار دهید تا

درد کاهش یابد. فیزیوتراپی به شما کمک می‌کند تا حرکات دردناک را شناسایی کرده و از آن‌ها اجتناب کنید و

به شما نشان می‌دهد که چگونه وضعیت‌های نادرست را اصلاح کنید. همه این‌ها فشار بر مچ دست را کاهش

می‌دهد. درمانگر شما همچنین ممکن است از اسپلینت مچ دست برای محدود کردن حرکت مچ دست استفاده

کند و به این ترتیب، تاندون‌ها به درستی بهبود می‌یابند.

تمرینات حرکتی

درمانگر، تمرینات و حرکات کششی را به شما آموزش می‌دهد. این موارد سفتی مچ دست را کاهش می‌دهد

و به مچ دست و ساعد کمک می‌کند تا دوباره به اندازه کافی حرکت کنند. فیزیوتراپ شما، بهترین روش‌ها را

برای انجام کارهای عادی و روزمره به شما آموزش می‌دهد. این به شما کمک می‌کند تا از مچ دست خود

محافظت کنید و از آسیب بیشتر جلوگیری کنید. نگه داشتن مچ دست در حالت خنثی برای کاهش نیروی

بیش از حد و استراحت مکرر از فعالیت، راه‌های ساده‌ای برای کاهش احتمال عود تاندونیت است.

ورزش درمانی

بسته به نقاط ضعف خاص شما، درمانگر شما تعیین می‌کند که کدام تمرینات تقویتی برای شما مناسب است.

این به اختلال عملکرد حرکتی که باعث التهاب تاندون می‌شود، کمک می‌کند. یک برنامه ورزشی شخصی در خانه

به برآوردن نیازها و اهداف خاص شما کمک می‌کند. شما می‌توانید مدت طولانی پس از اتمام چرخه درمان خود ادامه دهید.

آموزش عملکردی

هنگامی که علائم بهبود می‌یابند، نحوه صحیح انجام الگوهای حرکتی عملکردی با استفاده از مکانیک مناسب مچ به شم

ا آموزش داده می‌شود. به عنوان مثال، آن‌ها موقعیت صحیح تایپ روی رایانه یا چرخاندن راکت تنیس را به شما نشان

می‌دهند. این آموزش به شما کمک می‌کند تا به فعالیت‌های روزانه، شغل و انجام ورزش مورد علاقه خود بدون درد بازگردید.

راه‌های جلوگیری از عود تاندونیت مچ دست

برای پیشگیری از افزایش التهاب تاندون مچ دست می‌توانید کارهای مختلفی را انجام دهید. مهمترین گامی که می‌توانید

بردارید این است که هرگونه فعالیت خاصی را که به نظر می‌رسد وضعیت شما را تشدید می‌کند، اصلاح کنید. تغییر موقعیت

دست‌ها هنگام انجام فعالیت‌ها می‌تواند اطمینان حاصل کند که هیچ تاندونی تنها بار و یا فشار زیادی را تحمل نمی‌کند.

سایر مراحل عبارتند از:

• پوشیدن آتل در حین فعالیت‌هایی که تاندونیت مچ دست شما را تحریک می‌کند، می‌تواند مفید باشد، اما این ممکن است دست و پا گیر باشد. مطمئناً یک روکش یا بریس ساده می‌تواند راهی آسان برای جلوگیری از عود علائم تاندونیت باشد.
• قبل از انجام فعالیت‌ها از مصرف داروها با احتیاط استفاده کنید. گاهی اوقات این می‌تواند علائم را پنهان کند، در حالی که ممکن است بهتر باشد بتوانید زمان انجام بیش از حد فعالیت را ارزیابی کنید.
• انجام حرکات کششی ملایم و سبک قبل از فعالیت، می‌تواند از آماده شدن تاندون‌ها اطمینان حاصل کند. همچنین استفاده از یک کمپرس یخ بعد از آن، می‌تواند هرگونه التهاب را آرام کند.

اگر نمی‌توانید علائم را کنترل کنید و یا با اینکه به این روش‌ها عمل می‌کنید اما هنوز هم درد طاقت فرسا دارید، زمان مراجعه به پزشک فرا رسیده است. تحت نظر پزشک و یا فیزیوتراپ متخصص می‌توانید درد خود را تسکین دهید و یا حتی آن را درمان کنید.

 

کلام پایانی

تاندونیت مچ دست یک بیماری شایع است که تقریباً اکثر افراد در برهه‌ای از زندگی، آن را تجربه خواهند کرد.

افراد معمولاً می‌توانند علائم التهاب تاندونیت را با حداقل درمان مانند انجام یک سری حرکات تمرینی، آتل بندی

و یا استفاده از کمپرس یخ، برطرف کنند.

همچنین برخی از داروها نیز می‌توانند به کنترل درد و تورم کمک کنند. بنابراین فرد می‌تواند برای پیشگیری از

التهاب تاندون مچ دست، اقدامات پیشگیرانه انجام دهد.اگر درمان‌های خانگی، تاندونیت مچ دست را کاهش نمی‌دهد،

فرد باید به پزشک خود و یا فیزیوتراپ مراجعه کند.درمانگر مچ دست را معاینه کرده و گزینه‌های درمانی بیشتری

را توصیه می‌کند. در موارد نادر، ممکن است فرد برای اصلاح تاندونیت مچ دست، به جراحی نیاز داشته باشد.

بزرگترین و بهترین فیزیوتراپی در اصفهان فیزیوتراپی ایرانیان