شکستگی اسکافوئید مچ دست

شکستگی اسکافوئید مچ دست چیست؟

استخوان اسکافوئید یکی از هشت استخوان کوچک – به نام استخوان کارپال – در مچ دست است. این استخوان‌ها، حرکات پیچیده و در عین حال ظریف دست و مچ را امکان‌پذیر می‌کنند. استخوان‌های کارپال بین استخوان ساعد و دست قرار می‌گیرند. اسکافوئید زیر انگشت شست قرار دارد و شکلی شبیه لوبیا دارد. آسیب به مچ دست می‌تواند باعث شکستگی اسکافوئید شود که منبع احتمالی درد دست و مچ است .شکستگی اسکافوئید، شایع‌ترین شکستگی استخوان‌های مچ دست است.

درمان سنتی شکستگی اسکافوئید، به‌ویژه برای شکستگی‌های بدون جابجایی، با بی‌حرکت نگه‌داشتن آن توسط گچ شکستگی است. بااین‌حال، بهبود شکستگی‌های اسکافوئید می‌تواند زمان زیادی طول بکشد و گاهی اوقات استخوان به‌طور کامل بهبود نمی‌یابد، در شرایطی که جوش نخوردگی نامیده می‌شود؛ بنابراین، توصیه های درمانی برای شکستگی استخوان اسکافوئید ممکن است متفاوت باشد و گاهی اوقات شامل درمان جراحی نیز می‌شود. از آنجایی که بخش‌هایی از اسکافوئید خون ضعیفی دارند و شکستگی می‌تواند جریان خون به استخوان را بیشتر مختل کند – از عوارض فرآیند بهبودی شایع هستند.

علت ایجاد شکستگی استخوان اسکافوئید مچ دست

شکستگی استخوان اسکافوئید بیشتر در اثر افتادن روی دست ایجاد می‌شود. نیروی واردشده ناشی از آسیب منجر به آسیب به استخوان اسکافوئید می‌شود. شکستگی‌های اسکافوئید به طور کلی به دو دسته جابجا شده یا بدون جابجایی، طبقه‌بندی می‌شوند. شکستگی اسکافوئید بدون جابجایی به این معنی است که استخوان اصلاً از موقعیت خود خارج نشده است و ممکن است شکستگی حتی در تصویر اشعه ایکس قابل‌مشاهده نباشد. شکستگی جابجا شده اسکافوئید زمانی اتفاق می‌افتد که استخوان‌ها از موقعیت خود خارج شده باشند. این نوع شکستگی‌ها اغلب نیاز به درمان تهاجمی بیشتری دارند، زیرا بهبود شکستگی اسکافوئید جابجا شده بسیار کمتر قابل پیش‌بینی است.

نکته جالب در مورد استخوان اسکافوئید این است که خون‌رسانی برگشت دهنده دارد. این بدان معناست که جریان خون از یک رگ کوچک می‌آید که وارد دورترین قسمت استخوان می‌شود و دوباره از طریق استخوان جریان می‌یابد تا به سلول‌های استخوان تغذیه کند. این جریان غیرمعمول خون در استخوان اسکافوئید زمانی که شما دچار شکستگی استخوان اسکافوئید می‌شوید، مشکل ایجاد می‌کند. به دلیل جریان خون ضعیف، شکستگی اسکافوئید می‌تواند این جریان خون را قطع کند و تحویل اکسیژن و مواد مغذی لازم به سلول‌های استخوانی را متوقف کند. هنگامی که این اتفاق می‌افتد، بهبودی می‌تواند آهسته باشد و ممکن است شکستگی اسکافوئید اصلاً بهبود نیابد.

علائم شکستگی اسکافوئید مچ دست

معمولاً اکثر افرادی که در استخوان اسکافوئید دچار شکستگی می‌شوند، آسیب یا زمین خوردن خاصی را به خاطر می‌آورند. پس از آسیب در اطراف ناحیه مچ دست، درد وجود خواهد داشت. همچنین ممکن است مقداری کبودی یا تورم در اطراف مچ دست در سمت آسیب‌دیده وجود داشته باشد. در برخی افراد، علائم ممکن است خفیف‌تر باشد. معمولاً افراد مبتلا به شکستگی اسکافوئید فقط تصور می‌کنند که مچ دست پیچ خورده است و تا مدتی پس از آن به دنبال مراقبت پزشکی نمی‌روند. درد در مچ دست که در عرض یک روز پس از آسیب از بین نمی‌رود، ممکن است نشانه شکستگی باشد، بنابراین در صورت تداوم درد باید به پزشک مراجعه کنید. درمان سریع شکستگی اسکافوئید به جلوگیری از عوارض احتمالی آن کمک می‌کند.

تشخیص شکستگی اسکافوئید مچ دست

پزشک معمولاً با مکانیسم آسیبی که روی داده است – به عنوان مثال، افتادن روی دست – به شکستگی اسکافوئید مشکوک می‌شود. همچنین، زمانی که مچ دست و دست شما را معاینه می‌کنند، نقطه خاصی وجود دارد که در صورت شکستگی استخوان اسکافوئید، احتمالاً در آن ناحیه حساس به لمس خواهید شد. این یک فرورفتگی در پوست و در پشت دست شما نزدیک به پایه شست شما است. در صورت شکستگی استخوان اسکافوئید، حرکت مچ دست در جهات خاصی نیز ممکن است دردناک باشد. گاهی اوقات تشخیص شکستگی اسکافوئید بسیار دشوار است. با این حال، مهم است که شکستگی اسکافوئید را در اسرع وقت شناسایی و درمان کنید، زیرا در صورت تأخیر در درمان، احتمال عارضه جوش نخوردن بیشتر است.

تشخیص شکستگی اسکافوئید با اشعه ایکس

اشعه ایکس استاندارد ممکن است تمام شکستگی‌های اسکافوئید را تشخیص ندهد. این به این دلیل است که استخوان اسکافوئید می‌تواند پشت سایر استخوان‌های کارپ در عکس‌برداری با اشعه ایکس پنهان شود. اشعه ایکس با نمای اسکافوئید خاص که با دست و مچ شما در یک موقعیت خاص گرفته می‌شود، ممکن است به نشان دادن شکستگی استخوان اسکافوئید کمک کند. با این حال، حدود ۲ مورد از هر ۱۰ شکستگی اسکافوئید ممکن است در ابتدا در اشعه ایکس دیده نشود.

در برخی موارد، شکستگی اسکافوئید تا حدود ۱۰ تا ۱۴ روز پس از آسیب اولیه در عکس‌برداری با اشعه ایکس نشان داده نمی‌شود. در این زمان، روند بهبودی در استخوان آغاز می‌شود که به نمایان شدن محل شکستگی کمک می‌کند؛ بنابراین، اگر شکستگی استخوان اسکافوئید مشکوک باشد، اما در عکس‌برداری اولیه با اشعه ایکس تائید نشود، معمولاً به گونه‌ای با شما برخورد می‌شود که گویی شکستگی اسکافوئید دارید. ممکن است بعد از ۱۰-۱۴ روز تکرار اشعه ایکس پیشنهاد شود.

تشخیص شکستگی اسکافوئید با سی ‌تی ‌اسکن یا ام آر آی

گاهی اوقات، در این زمان، هنوز مشخص نیست که آیا شما دچار شکستگی اسکافوئید شده‌اید یا خیر. در این صورت، سی تی اسکن یا اسکن ام آر آی ممکن است برای جستجوی شکستگی پیشنهاد شود. اسکن استخوان رادیونوکلئید گاهی اوقات به عنوان جایگزین استفاده می‌شود، اما کمتر مورداستفاده قرار می‌گیرد، زیرا اسکن‌های ام آر آی و سی تی، به طور گسترده در دسترس هستند و شما را در معرض اشعه کمتری قرار می‌دهند.

در حال حاضر، بحث‌هایی در مورد اینکه آیا انجام تحقیقات بیشتر مانند سی تی اسکن یا ام آر آی فوری در صورتی که به شکستگی اسکافوئید مشکوک باشد، اما در عکس‌برداری اولیه با اشعه ایکس نشان داده نشده باشد، مفید است یا خیر، وجود دارد. در صورت تشخیص یا مشکوک شدن به شکستگی اسکافوئید، معمولاً توسط جراح ارتوپد در کلینیک سرپایی پیگیری خواهید شد. آن‌ها می‌توانند راهنمایی کنند که آیا و در چه زمانی تحقیقات بیشتری موردنیاز است.

درمان شکستگی اسکافوئید مچ دست

دو روش کلی برای درمان شکستگی اسکافوئید وجود دارد: بی‌حرکتی با گچ شکستگی و جراحی. تا زمانی که شکستگی اسکافوئید جابجا نشده باشد، بی‌حرکتی توسط گچ، یک درمان بسیار معقول است. گچ باید روی انگشت شست شما کشیده شود تا تحرک شست شما محدود شود. اینکه گچ را تا چه حد بلند کنید (بالا یا زیر آرنج)، به ترجیح درمانگر شما بستگی دارد. درمانگر به نظارت بر مچ دست از طریق معاینه و ارزیابی اشعه ایکس برای اطمینان از بهبودی استخوان ادامه خواهد داد. بهبود شکستگی اسکافوئید اغلب ۱۰ تا ۱۲ هفته طول می‌کشد. اگر شکستگی اسکافوئید جابجا شده باشد، خطر جوش نخوردن بیشتر است و پزشک شما جراحی را برای جابجایی استخوان‌ها و محکم نگه داشتن آن‌ها در تراز مناسب توصیه می‌کند. جراحی معمولاً شامل استفاده از یک پیچ برای نگه داشتن استخوان در موقعیت مناسب است.

جراحی

در مورد استفاده از جراحی به عنوان درمان اولیه شکستگی‌هایی که خارج از موقعیت نیستند، اختلاف‌نظر وجود دارد. مزیت آن این است که خطر جوش‌خوردگی کمتری وجود دارد و زمان بی‌حرکتی را می‌توان به طور چشمگیری کاهش داد. عیب آن این است که جراحی همیشه خطراتی دارد و در حالی که میزان عوارض جراحی شکستگی اسکافوئید کم است، احتمال بروز عوارضی از جمله آسیب به غضروف یا تاندون‌های اطراف استخوان اسکافوئید و عفونت وجود دارد.

بسیاری از ورزشکاران یا کارگران یدی برای بهبود سریع‌تر، جراحی را انتخاب می‌کنند. هنگامی که جوش نخوردن یک شکستگی ایجاد می‌شود، به طور کلی جراحی برای تحریک استخوان به منظور بهبودی، توصیه می‌شود. پیوند استخوان اغلب برای ترویج بهبود در محل شکستگی استفاده می‌شود. این آسیب‌ها می‌توانند پیچیده باشند و به درمان طولانی مدت نیاز دارند تا استخوان بهبود یابد. بدون درمان مناسب، آرتریت مچ دست احتمالاً در مراحل بعدی زندگی ایجاد می‌شود.

مدت‌زمان بهبودی ناشی از شکستگی اسکافوئید مچ دست

چه درمان شما جراحی یا غیر جراحی باشد، ممکن است لازم باشد تا ۶ ماه یا تا زمانی که شکستگی شما بهبود یابد، از گچ گیری یا آتل استفاده کنید. برخلاف اکثر شکستگی‌های دیگر، شکستگی‌های اسکافوئید به‌آرامی بهبود می‌یابند. در طول این مدت، مگر اینکه فعالیت پیشرفته توسط پزشک تأیید شود، باید از فعالیت‌های زیر اجتناب کنید:

• بلند کردن، حمل کردن، هل دادن یا کشیدن بیش از یک پوند وزن
• پرتاب با بازوی آسیب‌دیده
• شرکت در ورزش‌های تماسی
• بالا رفتن از نردبان یا درخت
• شرکت در فعالیت‌هایی با خطر افتادن روی دست، مانند اسکیت روی خط یا پریدن روی ترامپولین
• استفاده از ماشین‌آلات سنگین یا ارتعاشی
• سیگار کشیدن (که می‌تواند بهبود شکستگی را به تأخیر بیندازد یا از آن جلوگیری کند)

برخی از بیماران پس از شکستگی اسکافوئید، دچار سفتی مچ دست می‌شوند. این در بیمارانی که برای مدت طولانی از گچ استفاده می‌کنند یا نیاز به جراحی گسترده‌تری دارند، شایع‌تر است. حفظ حرکت کامل انگشتان در طول دوره نقاهت، بسیار مهم است. پزشک شما یک برنامه ورزشی ارائه می‌دهد و ممکن است شما را به درمانگر آموزش‌ دیده ارجاع دهد که به شما کمک می‌کند تا دامنه حرکتی و قدرت را در مچ دست خود تا حد ممکن به دست آورید. علیرغم دست درمانی و تلاش زیاد بیمار در حین درمان خانگی، برخی از بیماران ممکن است همان دامنه حرکتی و قدرتی را که قبل از آسیب‌دیدگی داشتند، بازیابی نکنند.

عوارض شکستگی اسکافوئید مچ دست

شکستگی اسکافوئید معمولاً به‌خوبی بهبود می‌یابد اگر زود تشخیص داده شود و درمان شود. با این حال، گاهی اوقات، عوارض بعد ازشکستگی اسکافوئید ممکن است رخ دهد. این موارد می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

عدم جوش خوردن یا جوش خوردن تأخیری استخوان اسکافوئید

جوش خوردن تأخیری زمانی اتفاق می‌افتد که استخوان اسکافوئید پس از چهار ماه از درمان با گچ به طور کامل بهبود نیافته باشد. جوش نخوردن زمانی اتفاق می‌افتد که شکستگی اسکافوئید به‌هیچ‌وجه بهبود نیافته باشد. در عدم جوش خوردگی، قطعات استخوانی هنوز کاملاً از هم جدا هستند. اگر درمان شکستگی اسکافوئید بنا به دلایلی به تعویق بیفتد، ممکن است به تأخیر افتادن و عدم جوش خوردن بیشتر باشد؛ بنابراین، این دلیل اصلی نیاز به شناسایی و درمان سریع شکستگی اسکافوئید است.

با این حال، موقعیت دقیق شکستگی در استخوان اسکافوئید، اینکه آیا شکستگی جابجا شده باشد یا نه و آیا نکروز آواسکولار وجود دارد یا خیر، همچنین می‌تواند بر بهبود شکستگی اسکافوئید تأثیر بگذارد. در صورت تأخیر یا عدم جوش خوردن، ممکن است درمان‌های مختلفی پیشنهاد شود، از جمله استفاده از گچ برای مدت طولانی‌تر یا جراحی برای کمک به اتصال قطعات استخوانی به یکدیگر. جراحی ممکن است شامل پیوند استخوان برای کمک به بهبود شکستگی باشد. این روشی است که در آن بافت استخوانی از ناحیه دیگری از استخوان در مچ دست گرفته می‌شود و در محل شکستگی قرار می‌گیرد.

مالونیون

این زمانی اتفاق می‌افتد که قطعات استخوان اسکافوئید در موقعیت نادرست بهبود می‌یابند. اگر این اتفاق بیفتد، ممکن است حرکت مچ دست را تحت تأثیر قرار دهد و منجر به درد و مشکلات در گرفتن و نگه داشتن اشیا شود. چروکیدگی ممکن است در عکس‌برداری با اشعه ایکس یا اسکن استخوان اسکافوئید دیده شود. برای اصلاح این عارضه معمولاً نیاز به جراحی است. استخوان اسکافوئید دوباره شکسته می‌شود،به‌درستی تراز می‌شود و از پیوند استخوان برای اصلاح بدشکلی و کمک به روند بهبود، استفاده می‌شود.

عدم خون‌رسانی کافی به استخوان

در بیشتر موارد، شکستگی در باریک‌ترین قسمت استخوان اسکافوئید رخ می‌دهد. این جایی است که جریان خون، وارد استخوان اسکافوئید می‌شود؛ بنابراین، این خطر وجود دارد که در صورت شکستگی در این ناحیه، گاهی اوقات خون‌رسانی به بخشی از استخوان اسکافوئید متوقف شود و بخشی از استخوان بدون خون باقی بماند. این بدان معناست که استخوان اسکافوئید نمی‌تواند به‌درستی بهبود یابد و بخشی از استخوان اسکافوئید می‌میرد، فرو می‌ریزد و می‌شکند.

اگر این عارضه رخ دهد، نکروز آواسکولار را می‌توان در عکس اشعه ایکس از استخوان اسکافوئید چند ماه پس از آسیب اولیه مشاهده کرد. با این حال، نکروز آواسکولار در تمام شکستگی‌های اطراف اسکافوئید رخ نمی‌دهد. پیوند استخوان عروقی،مؤثرترین درمان برای این بیماری است – به شرطی که استخوان به طور قابل‌توجهی از بین نرود یا آرتروز در مچ دست ایجاد نشده باشد.

آرتریت

با گذشت زمان، جوش نخوردن و نکروز آواسکولار اسکافوئید می‌تواند منجر به آرتریت مچ دست شود. آرتریت زمانی اتفاق می‌افتد که غضروف مفصلی در مفصل فرسوده می‌شود گاهی اوقات تا حدی که استخوان روی استخوان دیگر، ساییده می‌شود. علائم آرتریت در مچ دست ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• درد
• سفتی، سختی
• کاهش دامنه حرکتی در مچ دست
• درد با فعالیت‌هایی مانند بلند کردن، گرفتن یا تحمل وزن

درمان آرتریت بر بهبود علائم تمرکز دارد. در ابتدا، این ممکن است شامل مصرف داروهای ضدالتهابی یا مسکن‌های بدون نسخه، بستن آتل در مچ دست دردناک و اجتناب از فعالیت‌هایی باشد که مچ را تشدید می‌کنند. گاهی اوقات، تزریق استروئید به مچ دست ممکن است به تسکین درد کمک کند.اگر درمان محافظه‌کارانه، علائم شما را کاهش ندهد، پزشک ممکن است جراحی را توصیه کند. انواع مختلفی از روش‌ها وجود دارد که می‌توان برای آرتریت مچ دست انجام داد.

کلینیک مجهز و تخصصی فیزیوتراپی ایرانیان

به طور کلی، مجموعه سلامت ایرانیان شامل کلینیک فیزیوتراپی ایرانیان، باشگاه بدنسازی ایرانیان و استخر آب درمانی ایرانیان

تمام تلاش خود را برای بهبود بیماران به کار گرفته است. این مجموعه تحت مدیریت علی رضا صدیقی و دکتر مهدی صدیقی

متخصص طب فیزیوتراپی و توانبخشی اداره می گردد.برای آشنایی بیشتر با مجموعه سلامت ایرانیان و خدمات ارائه شده

توسط این مجموعه می توانید به صفحه اینستاگرام فیزیوتراپی ایرانیان مراجعه نمایید.