علت و درمان درد شست پا سزاموئیدیت
استخوان‌های سزاموئید در پا، اهداف مختلفی را دنبال می‌کنند. آن‌ها وزن بدن را تحمل می‌کنند، به تاندون‌ها اجازه می‌دهند تا نیروهای بیشتری روی بدن اعمال کنند و همچنین به بلند کردن استخوان‌های شست پا کمک می‌کنند. درد شست پا سزاموئیدیت، زمانی رخ می‌دهد که تاندون‌های اطراف استخوان‌های سزاموئید، تحریک و ملتهب می‌شوند.
این بیماری معمولاً در رقصندگان باله و یا دونده‌ها به دلیل نیروهایی که در طول این فعالیت‌ها روی پاهایشان وارد می‌شود، بیشتر در معرض ابتلا به سزاموئیدیت هستند. افرادی که دارای قوس کف پا هستند نیز به دلیل فشار اضافی وارده به پاها، در معرض خطر ابتلا به سزاموئیدیت هستند. افراد مسن مبتلا به استئوآرتریت نیز می‌توانند سزاموئیدیت را تجربه کنند، زیرا استئوآرتریت می‌تواند استخوان‌ها را ضعیف کرده و منجر به التهاب شود.
درد زیر شست پا سزاموئیدیت چگونه ایجاد می‌شود؟
در حالی که بیشتر استخوان‌های بدن به استخوان‌های دیگر متصل هستند، استخوان‌های سزاموئید از این نظر منحصربه‌فرد هستند که فقط به تاندون‌ها متصل هستند. آن‌ها در حین حرکت با تاندون‌ها تعامل دارند و در اثر همان حرکات، تحت فشار یکسانی قرار می‌گیرند. استخوان‌های سزاموئید در پا، دست و زانو وجود دارند، اما سزاموئیدیت همیشه به استخوان‌های پا اشاره دارد.
این استخوان‌ها، تنش اضافی ناشی از جذب شوک که از راه رفتن حاصل می‌شود را، تحمل می‌کنند. سزاموئید نزدیک به وسط پا، سزاموئید داخلی، تنش بیشتری را تحمل می‌کند و بیشتر تحت تأثیر قرار می‌گیرد، اما سزاموئید تیبیا نیز می‌تواند تحت تأثیر قرار گیرد.
نشانه‌های درد شست پا سزاموئیدیت در افراد مبتلا چگونه است؟
استخوان‌های سزاموئید در معرض شکستگی و همچنین سزاموئیدیت هستند. گاهی اوقات، تشخیص تفاوت بین این دو حالت ممکن است دشوار باشد. درد تقریباً بلافاصله با شکستگی استخوان سزاموئید ایجاد می‌شود، اما فرد مبتلا به سزاموئیدیت به تدریج درد را تجربه می‌کند. سایر علائم سزاموئیدیت عبارت‌اند از:
- کبودی
- مشکلات صاف کردن یا خم شدن انگشت شست پا
- ورم
- درد، به‌ویژه در پایین پا
از آنجایی که سزاموئیدیت با گذشت زمان ایجاد می‌شود، ممکن است فرد، دردی کسل‌کننده را تجربه کند که در طول روز می‌آید و می‌رود. درد معمولاً در قسمت پایین پا و انگشتان پا ایجاد می‌شود.
ناراحتی ناشی از سزاموئیدیت می‌تواند باعث لنگیدن فرد هنگام راه رفتن شود. همچنین ممکن است فرد وزن خود را به پای دیگر منتقل کند تا فشار و درد اضافی را کاهش دهد.
ارائه بالینی برای تشخیص سزاموئیدیت درد شست پا
در صورت ابتلا به سزاموئیدیت، کبودی یا قرمزی قابل‌مشاهده نیست، اما این اختلال با درد و تورم موضعی همراه است که منجر به مشکلاتی در حرکت هالوکس می‌شود. این درد می‌تواند از نوع دردناک مبهم یا ضربان دار باشد. این باعث ایجاد محدودیت در فلکشن پشتی و پلانتار فلکشن اولین مفصل متاتارسو فالانژیال پا می‌شود. درد به صورت خفیف شروع می‌شود که با ادامه فعالیت، به تدریج بدتر می‌شود. در مورد سزاموئیدیت هالوکس، درد در قسمت توپی پا به‌خصوص در سمت داخلی، قرار دارد. استخوان‌های سزاموئید نیز بسیار حساس هستند. این مشکل ممکن است در هر دو سزاموئید وجود داشته باشد، اگرچه نوع داخلی آن بیشتر درگیر است.
درد شست پا سزاموئیدیت چگونه تشخیص داده می‌شود؟
پزشک شما در مورد چگونگی شروع درد می‌پرسد و با معاینه فیزیکی شروع می‌کند.به آرامی حساسیت در ناحیه کف پا را بررسی می‌کنند و انگشت شست را در جهات مختلف حرکت می‌دهند تا تحرک شما را آزمایش کنند.ممکن است از تکنیکی به نام تست فشرده‌سازی محوری غیرفعال استفاده کنند که مفصل را به روشی مشابه راه رفتن، دست‌کاری می‌کند تا علائم سزاموئیدیت را بازتولید کند.همچنین ممکن است از تست‌های تصویربرداری برای تائید یا رد برخی شرایط مرتبط استفاده کنند.
سزاموئیدیت شما می‌تواند با یک شکستگی تنشی، یک ترک کوچک در استخوان ناشی از فشار مکرر بر روی آن، همراه باشد. اگر پزشک شما به یک آسیب حاد مشکوک باشد، ممکن است بخواهد شما را از نظر شکستگی حاد استخوان، آسیب بافت نرم اطراف استخوان‌های سزاموئید، غربالگری کند. اگر قبلاً به مفصل شست پا آسیب رسانده‌اید، ممکن است بخواهند هالوکس ریجیدوس (hallux rigidus)، نوعی آرتریت دژنراتیو که آن مفصل را تحت تأثیر قرار می‌دهد، رد کنند. تست‌های تصویربرداری ممکن است شامل اشعه ایکس، اسکن استخوان، سی تی اسکن، سونوگرافی یا ام آر آی باشد.
کدام گزینه‌های درمانی در دسترس هستند؟
درد شست پا سزاموئیدیت معمولاً به جراحی یا مداخله دیگری نیاز ندارد. اکثر برنامه‌های درمانی بر روی تغییر سبک زندگی و تسکین درد تمرکز دارند:
· تغییر سبک زندگی: اولین قدم این است که هر فعالیتی که ممکن است باعث سزاموئیدیت شود را متوقف کنید. همچنین مهم است که از فعالیت‌های دیگری که فشار اضافی بر روی پای شما وارد می‌کند، اجتناب کنید. اگر کفش‌های پاشنه‌بلند یا کفش‌های دیگر به سزاموئیدها فشار می‌آورند، باید از پوشیدن آن‌ها اجتناب کنید و کفش‌های استاندارد و راحت‌تر را انتخاب کنید. کفش‌های با کفی نرم و پاشنه‌کوتاه، بهترین هستند. پاپوش و سایر کفش‌های با کف سفت نیز ممکن است راحت باشند.
· دارو و ارتز: اگر درد پا، شما را آزار می‌دهد، ایبوپروفن یا آسپرین را تحت نظر پزشک امتحان کنید. تزریق کورتیزون نیز می‌تواند به کاهش تورم کمک کند. ارتزها، مانند کفی های پد دار برای کفش شما نیز ممکن است مفید باشد. در موارد خفیف، ممکن است بتوانید از کفی ارتوتیک بدون نسخه استفاده کنید. همچنین ارتزهایی وجود دارند که برای پای شما سفارشی شده‌اند. یک کفی ارتز خوب باید یک سال یا بیشتر دوام بیاورد. گاهی اوقات چسباندن انگشت شست پا به انگشت کناری می‌تواند علائم را کاهش دهد. انگشتان پا باید کمی به سمت پایین باشند. از پزشک یا پرستار خود بپرسید که چگونه این کار را خودتان انجام دهید.
· عمل جراحی: اگر روش‌های دیگر موفقیت‌آمیز نبود، ممکن است برداشتن یک استخوان سزاموئید با جراحی ضروری باشد. بهتر است فقط یکی از دو سموموئید حذف شود. اگر هر دو خارج شوند، می‌تواند اثر مخربی روی انگشت شست پا داشته باشد و دیگر به شیوه‌ای سالم، صف‌آرایی نمی‌کنند. در طول جراحی، شما تحت بیهوشی عمومی قرار می‌گیرید. جراح، برشی روی کف پای شما ایجاد می‌کند و سپس بافت نرم اطراف استخوان آسیب‌دیده را جدا می‌کند. آن‌ها مراقب خواهند بود که به عصبی که در امتداد استخوان قرار دارد، آسیب نرسانند. پس از برداشتن استخوان، بافت نرم در جای خود قرار می‌گیرد و محل برش بسته می‌شود.
چگونه می‌توان از ابتلا به سزاموئیدیت و درد شست پا پیشگیری کرد؟
پوشیدن کفش‌های راحت و نرم می‌تواند به پیشگیری از سزاموئیدیت کمک کند، به‌ویژه کفش‌های کتانی لژدار، مؤثر هستند. کفش‌ها را باید هر ۶ ماه یک‌بار یا بیشتر، در صورتی که فرد بسیار فعال است، تعویض کرد. افراد همچنین ممکن است از یک کفی یا پد مخصوص استفاده کنند. این پد برای کاهش فشار روی استخوان‌های سزاموئید، پشتیبانی بیشتری از قسمت پایینی پا ایجاد می‌کند. سزاموئیدیت گاهی اوقات به دلیل دررفتگی پا رخ می‌دهد، جایی که پای فرد در حین برداشتن یک قدم، کمی به سمت داخل می‌چرخد.
برای اصلاح این موضوع، ممکن است فرد از مربی دویدن بهره‌مند شود که می‌تواند آموزش دهد که چگونه فشار را از روی مفاصل پا کاهش دهند. راه‌های جلوگیری از این دررفتگی، شامل برداشتن گام‌های کوتاه‌تر و تمرکز روی وسط پا، به جای لبه پا در هنگام برخورد پا با زمین است. این به عنوان ضربه وسط پا در یک گام دویدن شناخته می‌شود. پزشک می‌تواند ارتزهای سفارشی را برای کاهش بروز دررفتگی پا تجویز کند. هنگامی که علائم فرد بهبود یافت، ممکن است بخواهند الگوهای فعالیت خود را تغییر دهند تا خطر ابتلا به سزاموئیدیت را کاهش دهند. به عنوان مثال، اگر دویدن بیش از حد باعث تشدید سزاموئیدیت شود، ممکن است فرد دویدن متناوب را با شنا یا دوچرخه‌سواری انتخاب کند که فشار کمتری بر مفاصل وارد می‌کند.
تمرینات درمانی درد شست پا سزاموئیدیت در فیزیوتراپی
سزاموئیدیت به عنوان یک درد بی‌حس‌کننده و التهابی در ناحیه توپی کف پا توصیف می‌شود. معمولاً پس از ورزش شدید یا مداوم که بر روی سزاموئیدها تأثیر می‌گذارد، رخ می‌دهد. سزاموئیدها دو استخوان کوچک هستند که در تاندون‌های انگشت شست پا یافت می‌شوند. هنگامی که آن‌ها آسیب می‌بینند، عمدتاً در اثر ورزش شدید، منجر به درد در ناحیه توپی کف پا می‌شوند. چندین راه‌حل پیشنهادی برای این موضوع وجود دارد.
این‌ها شامل جراحی اصلاحی است که اغلب شامل برداشتن این استخوان‌ها یا در برخی موارد، قرار دادن فلزات اصلاحی در داخل و اطراف ناحیه استخوان سزاموئید برای رفع این مشکل است. استفاده از پدهای ارتز نیز راه دیگری است که برای درمان التهاب ناشی از سزاموئیدیت توصیه می‌شود. با این حال، ساده‌ترین روش برای رسیدگی به این موضوع، از طریق تمرینات است. برخی از تمرینات ساده می‌توانند به تغییر اثرات سزاموئیدیت و در نهایت به بهبود سزاموئید کمک کنند. ورزش‌هایی که به درمان سزاموئیدیت کمک می‌کند:
کرانچ انگشتان پا
با توجه به اینکه استخوان‌های سزاموئید در شست پا قرار دارند، درمان این موضوع باید از نقطه منشأ شروع شود. این تمرین برای اطمینان از اینکه حرکت بهتری در آن انگشت پا با ورزش کردن انگشتان پا وجود دارد، انجام می‌شود. پس از درد و التهاب در انگشتان پا، کرانچ انگشتان پا می‌تواند به کاهش درد کمک کند و اگر چند بار انجام شود، می‌تواند به بازیابی حرکت کمک کند.
کرانچ انگشتان پا، با باز و بسته کردن حوله و با استفاده از انگشتان پا، انجام می‌شود. در حالی که فرد روی صندلی یا تخت نشسته است، حوله‌ای را با انگشتان پا از روی زمین بر می‌دارد و سپس آن را می‌اندازد. این تمرین باید چندین بار تکرار شود تا مؤثر باشد.
بالا بردن پا
این تمرین معمولاً زمانی انجام می‌شود که درد و التهاب به طور کامل فروکش کند، زیرا می‌تواند درد را تشدید کند. پس از استراحت اندکی به پاهای آسیب‌دیده، استفاده از کمپرس یخ یا پوشیدن کفش مناسب برای کمک به کاهش درد، این تمرین می‌تواند برای تقویت سزاموئیدها بسیار مفید باشد. در حالی که فرد در وضعیت عمودی ایستاده است، بر روی انگشتان پا، بلند می‌شود.
این حرکت قبل از بازگشت به پایین، تقریباً دو بار، بالا نگه داشته می‌شود. وقتی حدود ده تا پانزده بار در روز تکرار شود، می‌تواند به عملکرد بهتر سزاموئیدها و کاهش درد شست پا کمک کند.
تمرینات کششی ساده
این تمرین زمانی انجام می‌شود که التهاب و درد در انگشتان پا وجود داشته باشد. هدف آن از بین بردن تدریجی درد در انگشتان پا است. کشش‌های ساده انگشتان پا می‌تواند به بازیابی تحرک انگشتان پا با کاهش التهاب کمک کند. این کار زمانی انجام می‌شود که فرد به راحتی بنشیند و شامل دراز کردن پا با انگشت آسیب‌دیده است.
پس از بیرون کشیدن کامل ساق پا و در حالی که فقط از ماهیچه‌های پا استفاده می‌کنید، انگشت پا در زیر، خمیده می‌شود و سپس فرد به سمت عقب کشیده می‌شود. این تمرینات برای اثرگذاری بهتر، چندین بار تکرار خواهند شد. سزاموئیدیت می‌تواند یک مشکل بزرگ برای اکثر افراد باشد، زیرا اغلب باعث درد زیادی برای فرد می‌شود. با این حال، با این تمرینات ساده می‌توان شرایط را تحت کنترل درآورد.
تأثیر فیزیوتراپی بر بهبودی علائم ناشی از درد شست پا سزاموئیدیت
برای درمان فیزیکی سزاموئیدیت باید بین توان‌بخشی غیر جراحی و توان‌بخشی پس از جراحی تفاوت قائل شویم. فیزیوتراپیست، پوشیدن کفی نرم را توصیه می‌کند که به از بین بردن فشار روی سزاموئیدها کمک می‌کند. در طول توان‌بخشی غیر جراحی، فیزیوتراپیست برای کمک به کنترل درد و تورم، درمان‌هایی را در ناحیه دردناک اعمال می‌کند. این درمان‌ها شامل استفاده از اولتراسوند، گرمای مرطوب و ماساژ بافت نرم است. گاهی اوقات درمان شامل یونتوفورزیس نیز می‌شود.
برای بهبودی سریع‌تر، هالوکس را می‌توان به‌علاوه بالشتک، تسمه یا نوارچسب زد تا بی‌حرکت شود و محافظت شود. درمان بعد از جراحی با پوشیدن گچ برای حداکثر چهار هفته آغاز می‌شود. در آن دوره، استراحت مطلق توصیه می‌شود. پس از چهار هفته، بیمار به مدت دو ماه دیگر، از گچ کوتاه برای راه رفتن استفاده می‌کند. پس از آن می‌توان تمرینات فعال را شروع کرد.
چقدر طول می‌کشد تا درد زیر شست پا بهبود یابد؟
سزاموئیدیت به طور معمول در موارد خفیف با کمک استراحت، یخ و داروهای ضدالتهاب، ظرف چند روز بهبود می‌یابد. با این حال، بسته به‌شدت دوره بهبودی، مورد به مورد متفاوت است. اگر علائم در طی یک یا دو هفته از بین نرفت، پزشک ممکن است اشکال دیگری از درمان را توصیه کند که زمان بهبودی را طولانی‌تر می‌کند. اگر سزاموئیدیت برای مدت طولانی تحریک شود و درمان نشود، آسیب دائمی می‌تواند در استخوان‌های سزاموئید در پا ایجاد شود. با این حال، اگر در مراحل اولیه درمان شود، می‌توان آن را مدیریت کرد.
اغلب، بهترین درمان برای سزاموئیدیت، استراحت و اجتناب (تغییر) روتین‌هایی است که باعث شروع آن می‌شوند. سزاموئیدیت را نمی‌توان به طور قطعی درمان کرد، زیرا همیشه خطر شروع مجدد آن وجود دارد. هر چند می‌توان آن را مدیریت کرد و از آن پیشگیری کرد. این ممکن است نیاز به تغییر سبک زندگی داشته باشد، مانند استراحت منظم و یخ زدن بعد از فعالیت‌های شدید، یا اجتناب از شروع فعالیت‌ها به طور کلی. شروع درمان در مراحل اولیه برای جلوگیری از آسیب دائمی و بازگشت به سبک زندگی عادی در اسرع وقت بسیار مهم است.
درمان سزاموئیدیت درمان درد شست پا در فیزیوتراپی ایرانیان
هدف فیزیوتراپی ایرانیان کاهش درد و کمک به عملکرد، حرکت و زندگی بهتر است.
کلینیک فوق تخصصی سلامتی، درمانی و فیزیوتراپی ایرانیان ، بهترین فیزیوتراپی در اصفهان
به طور کلی، مجموعه سلامت ایرانیان شامل کلینیکها و بخش های درمانی :
کلینیک فیزیوتراپی ایرانیان
باشگاه بدنسازی ایرانیان
کلینیک لاغری و زیبایی ایرانیان
استخر آب درمانی ایرانیان
فروشگاه اینترنتی محصولات طبی و پزشکی
فیزیوتراپی ایرانیان ، طی سال ها فعالیت همیشه در تلاش است تا خدمات زیر را ارائه نماید.
الکتروتراپی ، تکارتراپی ، مگنت تراپی ، فیزیوتراپی ورزشی ، لیزرتراپی ( لیزر پرتوان ) ، اولتراسوند US ، فیزیوتراپی کمر ، فیزیوتراپی زانو ، فیزیوتراپی دست ، فیزیوتراپی گردن ، فیزیوتراپی سکته مغزی ، فیزیوتراپی پارکینسون ، فیزیوتراپی پا ، فیزیوتراپی درد پاشنه پا ، فیزیوتراپی خارپاشنه ، فیزیوتراپی ACL ، فیزیوتراپی کف لگن ، فیزیوتراپی بارداری ، فیزیوتراپی کودکان ، ماساژ درمانی ، باشگاه ورزشی ، آب درمانی و … بخشی از خدماتی است که در کلینیک فیزیوتراپی ایرانیان ارائه می گردد.