انگشت چمنی و تأثیر فیزیوتراپی بر درمان آن

انگشت چمنی

حرکت دادن شدید انگشت شست پا، همان‌طور که بازیکنان هنگام شروع دویدن یا پریدن انجام می‌دهند، فشار

مکرری را بر مفاصل اطراف این ناحیه وارد می‌کند که به مفاصل متاتارسوفالانژیال (MTP) معروف هستند. رقصندگان،

ژیمناستیک‌ها و بسکتبالیست‌ها نیز در خطر ابتلا به این عارضه هستند. در دهه ۱۹۷۰، زمانی که بازیکنان فوتبال شروع

به بازی روی چمن مصنوعی به جای چمن طبیعی کردند، آسیب‌های انگشتان پا افزایش یافت. چمن مصنوعی، دارای

سطح سخت‌تری نسبت به چمن طبیعی است. به نظر می‌رسد که آسیب‌های مرتبط با انگشت چمنی افزایش یافته

است که این احتمالاً به دلیل استفاده از کفش‌های انعطاف‌پذیرتر و سبک‌تر باشد. خم شدن مکرر انگشت شست پا

روی سطوح سخت در طول این فعالیت‌ها، می‌تواند منجر به کشیدگی یا پارگی رباط‌ها شود. بر اساس گزارشی در

کلینیک‌های پزشکی ورزشی، بیشتر آسیب‌های انگشت چمنی، خفیف هستند و نیازی به درمان جراحی ندارند. با این

حال، در موارد شدیدتر، انجام جراحی ممکن است ضروری باشد. بیشتر اوقات، آسیب با درمان‌هایی مانند استراحت،

یخ و داروهایی مانند ایبوپروفن یا استامینوفن و فیزیوتراپی بهتر می‌شود.

آناتومی انگشت شست پا

انگشت شست پا از دو مفصل تشکیل شده است. بزرگ‌ترین آن، مفصل متاتارسوفالانژیال (MTP) است، جایی که

اولین استخوان بلند پا (متاتارسال) با اولین استخوان انگشت پا (فالانکس) ملاقات می‌کند. در انگشت چمنی،

مفصل MTP آسیب می‌بیند. مفصل MTP توسط ساختارهای مهمی احاطه شده است که آن را در جای خود نگه

داشته و از دررفتگی آن جلوگیری می‌کند. این ساختارها با هم به عنوان مجموعه پلانتار شناخته می‌شوند.

  • صفحه پلانتار. این بافت ضخیم و فیبری زیر مفصل MTP از خم شدن بیش از حد انگشت شست پا به سمت بالا (دورسی فلکشن) جلوگیری می‌کند.
  • رباط‌های جانبی. رباط‌های جانبی که در هر طرف انگشت شست پا قرار گرفته‌اند، استخوان فالانکس را به متاتارس متصل می‌کنند و از دور شدن بیش از حد انگشت پا به سمت دیگر جلوگیری می‌کنند.
  • فلکسور هالوسیس برویس. این تاندون در زیر اولین استخوان متاتارس قرار دارد و به فالانکس پروگزیمال متصل می‌شود. استحکام و ثبات انگشت شست پا را در حین حرکات فشار آف فراهم می‌کند.
  • سزاموئیدها. این دو استخوان کوچک در تاندون فلکسور هالوسیس احاطه شده‌اند و به حرکت راحت‌تر آن کمک می‌کنند. علاوه بر این، سزاموئیدها با کمک به تحمل وزنی که روی جلوی پا قرار می‌گیرد، ثبات مفصل MTP را فراهم می‌کنند.

انواع آسیب‌های انگشت چمنی چیست؟

پزشک از یک سیستم درجه‌بندی برای طبقه‌بندی آسیب‌های انگشت چمنی استفاده می‌کند. این درجه‌بندی، به تعیین مؤثرترین برنامه درمانی کمک می‌کند. انواع آسیب‌های انگشت چمنی عبارت‌اند از:

·        درجه ۱: به طور معمول بافت نرم، کشیده می‌شود، اما پاره نمی‌شود. وقتی آن را لمس می‌کنید، آن ناحیه حساس است. ممکن است کمی متورم شود. همچنین ممکن است محدودیت‌های خفیفی در ورزش و توانایی‌های ورزشی داشته باشید.

·        درجه ۲: مجموعه بافت نرم تا حدی پاره می‌شود. این ناحیه دارای حساسیت شدید است و اغلب متورم و کبود است. در انجام تمرینات و یا ورزش، محدودتر خواهید بود.

·        درجه ۳: بافته‌ای نرم، کاملاً پاره می‌شوند. ممکن است مفصل MTP دررفته باشد. تورم و درد در انگشت پا شدید است. حرکت دادن انگشت پا بسیار دشوار است، این یعنی شما قادر به ورزش کردن نخواهید بود.

علائم انگشت چمنی چیست؟

علائم انگشت چمنی از خفیف تا شدید متغیر است. اگر یک آسیب ناگهانی باعث ایجاد انگشت چمنی شست پا شد، ممکن است هنگام وقوع آسیب، صدایی شنیده باشید یا احساس کرده باشید. درد ناشی از آسیب ناگهانی معمولاً بلافاصله ظاهر می‌شود. علائم انگشت چمنی ناشی از آسیب‌های مکرر، معمولاً به تدریج ظاهر می‌شوند و با گذشت زمان بدتر می‌شوند. علائم انگشت چمنی پا عبارت‌اند از:

  • درد و حساسیت: درد ممکن است ثابت باشد، یا ممکن است تنها زمانی درد داشته باشد که آن ناحیه را فشار دهید. درد شست پا ممکن است آن‌قدر شدید باشد که نتوانید روی آن وزن بدن خود را قرار دهید.
  • تورم و کبودی: پایه شست پا ممکن است ملتهب باشد. کبودی می‌تواند در اطراف انگشت متورم و تا بالای پا گسترش یابد.
  • دامنه حرکت محدود: ممکن است نتوانید انگشت پا را حرکت دهید یا آن را بالا و پایین خم کنید. ممکن است احساس کنید پایتان ضعیف است یا نمی‌توانید مانند قبل به زمین فشار بیاورید.
  • مفصلی که احساس شل شدن دارد: مفصل متاتارسوفالانژیال (MTP) ممکن است از جای خود خارج شود یا احساس شود که ناپایدار است. ممکن است مفصل نیز سفت شود.

علت ایجاد انگشت چمنی

انگشت چمنی زمانی اتفاق می‌افتد که فرد، انگشت شست خود را بیش از حد به سمت جلوی پای خود خم کند. هنگامی که انگشت پا از حد طبیعی خود به این طریق خارج می‌شود، رباط‌ها می‌توانند کشیده یا پاره شوند. برخی از دلایل رایج ایجاد انگشت چمنی پا عبارت‌اند از:

  • انجام ورزش‌هایی که شامل توقف و شروع مکرر و تغییر جهت انگشتان پا می‌شود.
  • پوشیدن کفش پاشنه‌بلند.
  • راه رفتن به گونه‌ای که فشار زیادی به انگشت شست پا و ناحیه اطراف آن وارد کند.
  • انجام فعالیت‌هایی که شامل وزن دادن به انگشت شست پا می‌شود، به خصوص زمانی که این به مدت طولانی باشد.
  • پوشیدن کفش نامناسب هنگام ورزش

مفصل شست پا مانند یک لولا عمل می‌کند و به فرد این امکان را می‌دهد که انگشت خود را خم کرده و از آن، بالا و پایین کند. در پشت مفصل شست پا، دو استخوان گرد به نام سزاموئید در داخل یک تاندون قرار دارند. سزاموئیدها، وزن بدن فرد را در حالی که روی بخش توپی پا می‌ایستند، جذب می‌کنند.

استخوان‌ها همچنین به عنوان قرقره‌ای برای تاندون عمل می‌کنند و در هنگام راه رفتن یا دویدن به اهرم فشار وارد می‌کنند. اگر انگشت شست پا از روی زمین به سمت بالا فشار نیاورد، زمانی که شخصی شروع به راه رفتن یا دویدن می‌کند، صاف بماند، وزن واردشده بر روی آن، می‌تواند باعث شود که وقتی خارج از محدوده طبیعی خود به سمت عقب خم می‌شود، آن را تحت فشار قرار دهد. در صورتی که انگشت شست پا به شدت به عقب خم شود در حالی که پاها صاف بمانند، همین آسیب رخ می‌دهد. یک حرکت ناگهانی و شدید می‌تواند باعث شود که انگشت چمنی فوراً ایجاد شود؛ اما در برخی موارد، تکرار این حرکت در طول زمان است که منجر به ایجاد این بیماری می‌شود.

انگشت چمنی چگونه تشخیص داده می‌شود؟

همان طور که گفته شد، انگشت چمنی پا به عنوان یک آسیب بافت نرم در نظر گرفته می‌شود و تشخیص آن نسبتاً ساده است. یک پزشک معمولاً بر اساس علائم ورزشکار، سابقه ورزشی و معاینه فیزیکی مفصل انگشت پا آسیب‌دیده تشخیص می‌دهد. در طول قرار ملاقات، پزشک در مورد سلامت عمومی و علائم انگشت پا با شما صحبت می‌کند و از شما می‌خواهد که نحوه آسیب‌دیدگی انگشت پا را توضیح دهید. در طول معاینه فیزیکی پای شما، پزشک، تورم، کبودی و دامنه حرکت مفصل MTP شما را بررسی می‌کند.

پزشک انگشت شما را به سمت بالا خم می‌کند، آن را بالا و پایین می‌برد و به دنبال بی‌ثباتی می‌گردد تا علائم را تشخیص دهد. همچنین ممکن است به عنوان مقایسه، همان آزمایش دامنه حرکتی روی انگشت سالم پای شما نیز انجام شود. بررسی دامنه حرکتی انگشت پا ممکن است دردناک باشد. از این رو در صورت نیاز، پزشک ممکن است قبل از انجام آزمایش‌های دامنه حرکتی، داروی بی‌حس‌کننده موضعی را به ناحیه موردنظر تزریق کند.

تست‌های تشخیصی تصویربرداری

سایر آزمایشاتی که ممکن است پزشک برای کمک به تأیید تشخیص علائم شما تجویز کند، عبارت‌اند از:

  • اشعه ایکس تصاویر واضحی از ساختارهای متراکم مانند استخوان ارائه می‌دهد. اگرچه کف پا از بافت‌های نرم مختلفی تشکیل شده است، اما پزشک ممکن است برای اطمینان از اینکه مشکل دیگری در انگشت شما وجود ندارد، عکس‌برداری با اشعه ایکس تجویز کند. این‌ها ممکن است شامل شکستگی‌های کوچک استخوانی باشد که در آن کف پا به استخوان‌ها می‌چسبد و شکستگی یا حرکت دو استخوان سزاموئید کوچک را به دنبال دارد.
  • ام آر آی می‌تواند تصاویر بهتری از بافت نرم نسبت به اشعه ایکس ایجاد کند و می‌تواند آسیب‌های بافت نرم و غضروف را نشان دهد. اسکن ام آر آی ممکن است در جراحات درجه ۲ و ۳ یا زمانی که ناهنجاری‌ها در اشعه ایکس مشاهده می‌شود، مفید باشد.

درمان انگشت چمنی

در اکثر موارد، انگشت چمنی پا، بدون جراحی درمان می‌شود. درمان غیر جراحی بر اساس درجه آسیب تعیین می‌شود، به عنوان مثال:

  • درجه ۱. برای این نوع آسیب به استراحت، یخ، فشرده‌سازی و در ارتفاع قرار دادن محل آسیب‌دیده، توصیه می‌شود. چسباندن انگشت شست پا به انگشتان کوچک‌تر، باعث محدود شدن حرکت می‌شود. داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی ممکن است درد و تورم را تسکین دهند. در این درجه، درد معمولاً قابل‌تحمل است و ورزشکار می‌تواند با استفاده از یک کفش با کف سفت به ورزش ادامه دهد. به عنوان مثال: ارتزها، می‌توانند فشار روی صفحه کف پا را کاهش داده و ثبات را ایجاد کنند.
  • درجه ۲. برای بی‌حرکت نگه داشتن مفصل MTP، پزشک ممکن است در صورت نیاز، یک کفش پیاده‌روی برای شما تجویز کند که تا یک هفته بپوشید. پس از آن، این آسیب‌ها با درمان‌های درجه ۱ که در بالا مورد بحث قرار گرفت، مدیریت می‌شوند. در بیشتر موارد، ورزشکاری با آسیب درجه ۲ قبل از بازگشت به بازی، به ۳ تا ۱۴ روز استراحت نیاز دارد.
  • درجه ۳. این آسیب‌های شدیدتر اغلب با بی‌حرکتی برای چند هفته درمان می‌شوند. ورزشکار ممکن است یک چکمه پیاده‌روی بپوشد یا در قالبی قرار گیرد که انگشت شست پا را در وضعیت نیمه نوک‌تیز به سمت پایین نگه دارد. با بهبودی آسیب، درمان به تدریج به درجه ۲ و سپس به درجه ۱ کاهش می‌یابد.

درمان جراحی

جراحی اغلب برای درمان شست پا ضروری نیست. با این حال، اگر علائم شما ادامه یابد یا سطح بازی ورزشی

شما تحت تأثیر قرار گیرد، جراحی ممکن است یک گزینه پیش رو باشد. پزشکان اغلب جراحی را برای جراحات

بزرگ‌تر از نوع درجه ۳ توصیه می‌کنند، مانند:

  • پارگی شدید کمپلکس کف پا
  • شکستگی سزاموئید
  • ناپایداری عمودی (حرکت غیرمعمول بالا و پایین) مفصل MTP
  • تراشه استخوانی شل در مفصل
  • آسیب به غضروف مفصل
  • بونیون جدید یا در حال بدتر شدن (چرخش به سمت بیرون انگشت شست پا)

روش جراحی با توجه به آسیب متفاوت خواهد بود. هدف از جراحی، ترمیم بافته‌ای نرم و بازگرداندن

حرکت مفصل MTP برای حفظ عملکرد طبیعی است.

چگونه یک فیزیوتراپیست می‌تواند کمک کند؟

با هر درجه‌ای از آسیب، فیزیوتراپ با شما همکاری می‌کند تا یک برنامه درمانی خاص با شرایط و اهداف

شما طراحی کند. برنامه درمانی شما ممکن است شامل موارد زیر باشد:

تمرینات دامنه حرکتی

مهم است که دامنه حرکتی کامل شست پا و پای خود را به دست آورید. اگر آسیب شما نیاز به استفاده از

بریس یا چکمه برای محدود کردن حرکت در طول بهبودی داشته باشد، مفاصل انگشتان پا و پا ممکن است

سفت شوند. فیزیوتراپ شما تمرینات کششی و حرکتی ملایم، از جمله تمرینات هدایت شده انگشت پا را

به شما آموزش می‌دهد تا به بازیابی حرکت طبیعی کمک کند.

تقویت عضلات

از دست دادن قدرت در عضلات پا، مچ پا و ساق پا پس از آسیب شست پا، معمول است. این به دلیل تغییر

در فعالیت و هرگونه بریس یا چکمه‌ای است که برای محدود کردن حرکت در طول بهبودی استفاده می‌شود.

فیزیوتراپ شما مشخص می‌کند که کدام عضلات ضعیف هستند و تمرینات خاصی را برای تقویت آن‌ها به شما آموزش می‌دهد.

درمان دستی

بسیاری از فیزیوتراپیست ها از درمان دستی برای حرکت آرام و درمان عضلات و مفاصل برای بهبود عملکرد

آن‌ها استفاده می‌کنند. این تکنیک‌ها می‌توانند مناطقی را هدف قرار دهند که درمان به تنهایی دشوار است.

درمان دستی می‌تواند به ویژه برای بازگرداندن حرکت مفاصلی که پس از بی‌حرکت شدن سفت می‌شوند،

مؤثر باشد. فیزیوتراپ شما ممکن است به آرامی مفاصل آسیب شما را برای شما حرکت دهد. ممکن

است این احساس را داشته باشید که پای شما به آرامی تکان داده می‌شود.

آموزش بیمار

فیزیوتراپ به شما آموزش می‌دهد تا مطمئن شوید که بهبودی شما به خوبی پیش می‌رود. آن‌ها هر فعالیتی

را که باید در مراحل خاصی از بهبودی شما باید از آن اجتناب کنید یا محدود کنید، شناسایی می‌کنند. آن‌ها

همچنین می‌توانند به شما کمک کنند تا بفهمید چقدر طول می‌کشد تا بتوانید به فعالیت کامل بازگردید.

نکات مهم در پیشگیری از ابتلا به انگشت چمنی

افراد می‌توانند اقدامات پیشگیرانه‌ای را برای کاهش احتمال وقوع مجدد آسیب انگشت چمنی انجام دهند. اقداماتی

که آن‌ها می‌توانند انجام دهند، ممکن است به نحوه ایجاد آسیب در ابتدا بستگی داشته باشد. پوشیدن کفش‌هایی

با پشتیبانی بهتر می‌تواند به جلوگیری از خم شدن بیش از حد انگشت پا در زمانی که فرد به آن فشار می‌آورد،

کمک کند. افراد همچنین می‌توانند برای جلوگیری از خم شدن بیش از حد انگشتان پا به سمت عقب، کفش‌های

خود را درج کنند. یک درمانگر فیزیوتراپ یا ورزشی، می‌تواند با شخص مستعد به این آسیب، کار کند تا هر گونه

مشکل در راه رفتن و دویدن او را برطرف کند.

هدف فیزیوتراپی ایرانیان کاهش درد و کمک به عملکرد، حرکت و زندگی بهتر است.

کلینیک فوق تخصصی سلامتی، درمانی و فیزیوتراپی ایرانیان ،  بهترین فیزیوتراپی در اصفهان


به طور کلی، مجموعه سلامت ایرانیان شامل کلینیکها و بخش های درمانی :

کلینیک فیزیوتراپی ایرانیان    باشگاه بدنسازی ایرانیان    کلینیک لاغری و زیبایی ایرانیان    استخر آب درمانی ایرانیان    فروشگاه اینترنتی محصولات طبی و پزشکی  

فیزیوتراپی ایرانیان ، طی سال ها فعالیت همیشه در تلاش است تا خدمات زیر را ارائه نماید.

الکتروتراپی ، تکارتراپی ، مگنت تراپی ، فیزیوتراپی ورزشی ، لیزرتراپی ( لیزر پرتوان ) ، اولتراسوند US ،  فیزیوتراپی کمر ، فیزیوتراپی زانو ، فیزیوتراپی دست ، فیزیوتراپی گردن ، فیزیوتراپی سکته مغزی ، فیزیوتراپی پارکینسون ، فیزیوتراپی پا ، فیزیوتراپی درد پاشنه پا ، فیزیوتراپی خارپاشنه ،  فیزیوتراپی ACL ، فیزیوتراپی کف لگن ، فیزیوتراپی بارداری ، فیزیوتراپی کودکان ، ماساژ درمانی ، باشگاه ورزشی ، آب درمانی و …

شماره تماس فیزیوتراپی ایرانیان – بهترین فیزیوتراپی در اصفهان    ۰۳۱۹۱۶۲۰۰۰۲

سامانه نوبت دهی آنلاین فیزیوتراپی ایرانیان در اصفهان